11 αναμφισβήτητα σημάδια ότι γεννηθήκατε σε λάθος οικογένεια, σύμφωνα με την ψυχολογία

Έχετε νιώσει ποτέ ότι γεννηθήκατε σε λάθος οικογένεια; Αν δεν λάβατε αρκετή αγάπη, στήριξη ή κατανόηση, ίσως νιώθετε ότι κάτι λείπει. Αν οι αξίες σας συγκρούονται με τις αξίες της οικογένειάς σας, μπορεί να νιώθετε είστε από διαφορετικό πλανήτη. Αισθάνεστε εντελώς παράταιρος και διαφορετικός. Από την ψυχολογία, έχουν παρατηρηθεί 11 χαρακτηριστικά σημάδια που μαρτυρούν ότι έχετε γεννηθεί σε λάθος οικογένεια.

Τα 11 σημάδια που μαρτυρούν ότι έχετε γεννηθεί και μεγαλώσει σε λάθος οικογένεια

  • Διαφορετικές αξίες
  • Κακοποίηση ή παραμέληση
  • Διαρκείς συγκρούσεις
  • Έλλειψη στήριξης
  • Νιώθετε αόρατοι
  • Μη υγιείς δυναμικές
  • Συγκρίσεις
  • Περιορισμένη αυτονομία
  • Ακύρωση
  • Νιώθετε ξένος
  • Συναισθηματική απόσταση

Διαφορετικές αξίες

Η θεωρία της γνωστικής απόκλισης υποστηρίζει ότι, η σύγκρουση των προσωπικών αντιλήψεων με εκείνες της οικογένειας, μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματική δυσφορία, αίσθημα αποξένωσης και μία επιθυμία ν’ αποστασιοποιηθείτε απ’ την οικογένεια.

Οι διαφορετικές αξίες μπορεί ν’ αφορούν τη θρησκεία, την πολιτική, τις προσωπικές αξίες. Μεγαλώνοντας, μπορεί να διαπιστώνεται ότι η απόκλιση των απόψεων μπορεί εν μέρει ν’ αποδίδεται στο χάσμα των γενεών, που όμως μπορεί να γεφυρωθεί αν υπάρχει σεβασμός.

Κακοποίηση ή παραμέληση

Ψυχολογικές μελέτες έχουν αποδείξει επανειλημμένα τις βλαβερές επιπτώσεις τις κακοποίησης και της παραμέλησης στην ψυχική υγεία. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει τραύμα στην παιδική ηλικία, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να υποφέρουν από άγχος, κατάθλιψη και άλλες ψυχολογικές διαταραχές.

Αν, λόγω σωματικής κακοποίησης ή ψυχολογικής παραμέλησης, μεγαλώσατε νιώθοντας ξένοι στην οικογένειά σας, προφανώς κουβαλάτε ακόμη τις ουλές αυτής της εμπειρίας. Μπορεί να μεγαλώσατε με την απορία αν σας αξίζει κάτι καλύτερο ή αν η ζωή είναι διαφορετική έξω από το σπίτι που έχετε μεγαλώσει.

Διαρκείς συγκρούσεις

Σύμφωνα με τη ψυχολογία, οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σε περιβάλλον με διαρκείς συγκρούσεις, αναπτύσσουν χρόνιο στρες και άγχος. Γεγονός πολύ αναμενόμενο, αφού, η σύγκρουση στην οικογένεια παρεμποδίζει τη συναισθηματική ανάπτυξη και δημιουργεί την αστάθεια, κάνοντας αδύνατη τη δημιουργία στενών δεσμών με τα μέλη της οικογένειας.

Μεγαλώνοντας, υπάρχει πάντα η αίσθηση της έντασης στο σπίτι τους, είτε ήταν οι γονείς αυτοί που καυγάδιζαν, είτε τ’ αδέρφια, ενώ η γαλήνη ήταν δυσεύρετο προνόμιο. Οι άνθρωποι αυτοί μεγάλωσαν περιμένοντας να ξεσπάσει η επόμενη μεγάλη έκρηξη και είναι διαρκώς σε επαγρύπνηση.

Έλλειψη στήριξης

Σύμφωνα με την ψυχολογική θεωρία της προσκόλλησης, η έλλειψη συναισθηματική στήριξης στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα ανασφάλειας και χαμηλής αυτό-εκτίμησης. Χωρίς σταθερή βάση από την οικογένεια, οι άνθρωποι πασχίζουν να διαμορφώσουν υγιείς σχέσεις και να διαχειριστούν το στρες αργότερα, κατά την ενήλικη ζωή.

Στις προκλήσεις, αισθάνονται ότι είναι απροστάτευτοι και δεν τους υποστηρίζει κανείς. Λαχταρούν να έχουν έναν ώμο να κλάψουν, έναν άνθρωπο να τους ακούσει και παλεύουν μόνοι τους να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Αισθάνονται απομονωμένοι και απόμακροι, αναρωτιούνται αν πραγματικά τους καταλαβαίνει κανείς στην οικογένειά τους.

Νιώθετε αόρατοι

Σύμφωνα με τη θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας, όταν ένας άνθρωπος αισθάνεται αόρατος ή περνά απαρατήρητος στην οικογένειά του, αυτό επιδρά στο αίσθημα ταυτότητας και το αίσθημα του ανήκειν. Χωρίς αναγνώριση και επιβεβαίωση από τα μέλη της οικογένειας, είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος θα έχει προβλήματα με την αυτοεκτίμησή του.

Κανένα του επίτευγμα και καμία του επιτυχία δεν θα μπορέσει ν’ αναπληρώσει το κενό που άφησε η αδιαφορία της οικογένειας. Θα αισθάνεται αόρατος και ασήμαντος, κομπάρσος στην ίδια του τη ζωή.

Μη υγιείς δυναμικές

Η ανατροφή σ’ ένα περιβάλλον με μη υγιείς δυναμικές επηρεάζει τόσο τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και τους μηχανισμούς άμυνας. Οι δυναμικές σε αυτές τις σχέσεις είναι τοξικές εξαντλητικές, τις χαρακτηρίζονται από χειριστικότητα, έλεγχο, και πάλη ισχύος.

Οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν ότι απλώς υπάρχουν στις οικογένειές τους, χωρίς όμως να συνδέονται ή ν’ ανήκουν εκεί.  

Συγκρίσεις

Από τις σχολικές επιδόσεις, μέχρι τις δραστηριότητες και τα προσωπικά επιτεύγματα, οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σε οικογένειες που δεν ταιριάζουν, βιώνουν διαρκώς τη σύγκριση, με τ’ αδέρφια ή με άλλους συγγενείς. Ό,τι και αν κάνουν δεν είναι αρκετό, όσο σκληρά και αν προσπαθούν, δεν καταφέρνουν να φτάσουν τις προσδοκίες των άλλων.

Σύμφωνα με τη θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης, ο άνθρωπος έχει την τάση να συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους. Όταν κάποιος σε βάζει διαρκώς σε σύγκριση με άλλους, μπορεί να κάνει σοβαρή ζημιά στην αυτοεκτίμηση και την ταυτότητά σου. Όταν η οικογένειά σου σε συγκρίνει με άλλους, αισθάνεσαι ανεπαρκής και μέσα σου γεννιέται θυμός και πίκρα. Η σύγκριση διαστρεβλώνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον εαυτό σου, μπορεί να σε κάνει να νιώθεις πολύ άσχημα και να επηρεάσει την ψυχική σου υγεία.

Περιορισμένη αυτονομία

Υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλώνουν σε οικογένειες, όπου δεν λαμβάνουν τις δικές τους απόψεις.

Η ζωή τους ορίζεται από τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των άλλων, αφήνοντας ελάχιστη δυνατότητα αυτονομίες ή έκφρασης του εαυτού. Ανεξάρτητα από το αν επιλέγουν καριέρα, ενασχόληση, ή αν εκφράζουν την προσωπικότητά τους.

Οι άνθρωποι αυτοί ασφυκτιούν και περιορίζονται στην οικογένειά τους. Αναρωτιούνται αν θα μπορέσουν να ελευθερωθούν ποτέ από τα δεσμά των προσδοκιών της οικογένειας. Μέσα σε μία οικογένεια που σε περιορίζει, όλα πρέπει να γίνουν όπως ορίζουν οι άλλοι, χωρίς περιθώριο ελευθερίας.

Ακύρωση

Υπάρχουν άνθρωποι που, όσο και αν προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να συνεννοηθούν στην οικογένειά τους, το αποτέλεσμα είναι σαν να μιλούν σε τοίχο. Οι απόψεις και η φωνή τους απορρίπτεται, αγνοείται και τα συναισθήματά τους ακυρώνονται. Έτσι, αισθάνονται απογοήτευση και ότι δεν ακούγονται, αναρωτιούνται  αν κάποιος τους νοιάζεται πραγματικά στην οικογένεια.

Όταν η οικογένεια δεν παίρνει τα συναισθήματά μας στα σοβαρά ή τ’ αγνοεί σαν να μην σημαίνουν τίποτα, τότε αρχίζουμε  ν’ αμφισβητούμε τον ίδιο μας τον εαυτό και να νιώθουμε ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σου δεν έχουν αξία. Νιώθουμε διαρκώς τον φόβο ότι θα μας  κρίνουν, γι’ αυτό είμαστε διαρκώς σε άμυνα. Τέλος, επιζητούμε την αναγνώριση και την υποστήριξη που έχουμε ανάγκη απ’ την οικογένεια αλλού, κάτι που οδηγεί σε άλλου είδους προβλήματα.

Νιώθετε ξένος

Υπάρχουν άνθρωποι που, όσο και αν προσπαθούν, δεν μπορούν να ταιριάξουν με την οικογένειά τους. Νιώθουν σαν να μιλούν διαφορετική γλώσσα, σαν  να ζουν σ’ έναν διαφορετικό κόσμο. Η θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας εξηγεί ότι οι άνθρωποι  αντλούν το αίσθημα της ταυτότητας από τις κοινωνικές ομάδες όπου ανήκουν.

Το αίσθημα του ξένου από την ίδια σου την οικογένεια προκαλεί μοναξιά και κοινωνική απομόνωση, επιδρώντας συνολικά στην ευημερία.

Συναισθηματική απόσταση

Τέλος, η θεωρία της προσκόλλησης δίνει έμφαση στη σημασία των συναισθηματικών δεσμών στην ανθρώπινη ανάπτυξη. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει χωρίς την αίσθηση ισχυρού συναισθηματικού δεσμού στην οικογένειά τους.

Δεν υπάρχει αγάπη, παρά ένα μεγάλος φόβος ευαλωτότητας. Τα περισσότερα ή όλα τα μέλη της οικογένειας δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εκφράζουν συναισθήματα, και η απόσταση ανάμεσά τους μεγαλώνει με τον χρόνο.  Η απόσταση μεγαλώνει με το πέρασμα του χρόνου, δημιουργώντας αίσθημα κενού, και κάνοντας τον άνθρωπο να λαχταρά τη ζεστασιά και τη σύνδεση που έχει στερηθεί.

Τελικές σκέψεις

Η αίσθηση ότι έχεις γεννηθεί σε λάθος οικογένεια είναι ένα μεγάλο βάρος και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής, από την αυτοεκτίμηση μέχρι τις σχέσεις. Να θυμάστε ότι η αξία του ανθρώπου δεν καθορίζεται απ’ την οικογένεια στην οποία γεννήθηκε. Πάντα έχετε τη δύναμη να κάνετε τις δικές σας επιλογές και να βρείτε τη χαρά και την ικανοποίηση.

πηγη

http://www.msn.com/el-gr/news/other/11-αναμφισβήτητα-σημάδια-ότι-γεννηθήκατε-σε-λάθος-οικογένεια-σύμφωνα-με-την-ψυχολογία/ar-BB1lAxNI?ocid=msedgntp&pc=ASTS&cvid=83a89e4623b44ece8f753c03cbe65aca&ei=12

What is the relation between time and entropy? arrow of time

Entropy is one of the few quantities in the physical sciences that require a particular direction for time, sometimes called an arrow of time. As one goes «forward» in time, the second law of thermodynamics says, the entropy of an isolated system can increase, but not decrease.

Επαγγελματική Εξουθένωση

Occupational burnout

Εισαγωγή

Οι Edelwich και Brodsky το έτος 1980 όρισαν την επαγγελματική εξουθένωση, ως μία διαδικασία σταδιακής αποκάλυψης της ρεαλιστικής διάστασης του επαγγέλματος, την οποία ακολουθεί ο εργαζόμενος, αρχής γενομένης της εισόδου του στον εκάστοτε εργασιακό τομέα. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία προοδευτική διεργασία αποκαθήλωσης του ιδεώδη χαρακτήρα της εργασίας, η οποία χαρακτηρίζει τα πρώτα επαγγελματικά βήματα του ατόμου και ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.

Στάδια Επαγγελματικής Εξουθένωσης

Σύμφωνα με το μοντέλο των Edelwich & Brodsky, η επαγγελματική εξουθένωση αποτελείται από 4 διαφορετικά στάδια, τα οποία κάνουν την εμφάνισή τους από την αρχή της καριέρας του, και τον συνοδεύουν σε όλη την διάρκειά της. Τα στάδια αυτά διακρίνονται σε 4 κατηγορίες, τα οποία είναι:

  1. Tο στάδιο του ενθουσιασμού. Ο εργαζόμενος αισθάνεται «δυνατός», έχει απεριόριστη θέληση και διάθεση για δουλειά, και θέτει διαρκώς νέους στόχους. Το χαρακτηριστικό σε αυτό το στάδιο όσον αφορά στους στόχους, είναι το γεγονός ότι είναι τις περισσότερες φορές αρκετά υψηλοί, με αποτέλεσμα να μη τους επιτυγχάνει πάντοτε.
  2. Το στάδιο της αμφιβολίας. Ο εργαζόμενος παρουσιάζει για ένα σημαντικό διάστημα υψηλά επίπεδα αδράνειας. Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι ότι διαπιστώνει ότι οι στόχοι και οι προσδοκίες του, δεν είναι ανάλογοι των δυνατοτήτων και των προσπαθειών του. Στο σημείο αυτό αρχίζει η αποδέσμευση από τα στοιχεία αυτά. Ουσιαστικά ο εργαζόμενος μειώνει τον εαυτό του, άθελά του.
  3. Το στάδιο της απογοήτευσης. Ο εργαζόμενος αισθάνεται ότι κάνει σημαντικές προσπάθειες χωρίς να λαμβάνει τους κατάλληλους καρπούς. Αρχίζει επίσης να νιώθει έντονο το συναίσθημα της αποθάρρυνσης, της απογοήτευσης καθώς και της απομάκρυνσης από την εργασία του. Δεδομένου μάλιστα ότι δεν αποζητά καμία απολύτως βοήθεια, η κατάσταση δεν εξομαλύνεται .
  4. Το στάδιο της αδιαφορίας. Ο εργαζόμενος παρουσιάζει πλήρη αδιαφορία για την εργασία του, ενώ προσπαθεί ελάχιστα για να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του.

Συνέπειες της Επαγγελματικής Εξουθένωσης

Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται και σχετίζονται με την επαγγελματική εξουθένωση, φυσικά, είναι διαφορετικά ανά άτομο. Επιπλέον, ποικίλουν σημαντικά ως προς την ένταση και την συχνότητα εμφάνισης. Κάποια από αυτά είναι:

  • Το άγχος είναι ακατάπαυστο και ξεσπά με διάφορους τρόπους, από τον τρόπο που κάθεται κάποιος και την στάση σώματος που έχει, μέχρι και τις τροφές που καταναλώνει, και την συμπεριφορά του προς τους ανθρώπους γύρω του.
  • Η έντονη αδυναμία συγκέντρωσης, η πολύ έντονη κούραση, αλλά και σοβαρά προβλήματα μνήμης και φυσικά ελλείμματα που σχετίζονται με τις γνωστικές ικανότητες του εργαζομένου.
  • Οι εργαζόμενοι που υποφέρουν από το σύνδρομο αυτό παραμελούν τον εαυτό τους και την εικόνα τους, και επιθυμούν την απομόνωση σε κοινωνικό επίπεδο. Αυτή η κατάσταση αυξάνει τις πιθανότητες να οδηγηθούν στην κοινωνική απομόνωση.
  • Πολλοί εργαζόμενοι γίνονται επιρρεπείς σε εθιστικές ουσίες μεταξύ των οποίων τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Πρόληψη της Επαγγελματικής Εξουθένωσης

  • Σίγουρα, οι αρμόδιοι θα πρέπει να δίνουν έμφαση και στην ξεκούραση των εργαζομένων, κινητοποιώντας τους να κάνουν μικρά διαλείμματα ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
  • Ιδιαίτερο ρόλο έχουν και οι managers, οι οποίοι θα πρέπει να αξιοποιούν τεχνικές και δεξιότητες όπως η χαλάρωση αλλά και η δημοκρατικότητα, προκειμένου οι εργαζόμενοι να νιώθουν άνετα και να μιλούν για τα προβλήματά τους.
  • Ένα άτομο πρέπει κατ’ ανάγκη να αξιολογεί τη ζωή του από καιρό σε καιρό, έτσι ώστε να συνειδητοποιεί εάν ζει με τον τρόπο που το θέλει. Εάν η υπάρχουσα ζωή και καθημερινότητα δεν τον ικανοποιούν, τότε ο εργαζόμενος πρέπει να αποφασίσει τι πρέπει να γίνει για να επιτύχει θετικά αποτελέσματα.

Βιβλιογραφία

Ξενόγλωσση

Szempruch, J. (2018). Feeling of professional burnout in teachers of secondary schools. New Educational Review, 54(4), 219-230.

Ελληνόγλωσση

ΚΟΝΤΟΠΑΝΟΥ, Μ. Α. (2021). Η επαγγελματική εξουθένωση στους λογιστές.

Παντελέου, Μ. (2015). Επαγγελματική εξουθένωση στον χώρο της ψυχικής υγείας.

πηγη

datanalysis.net/research-design/epaggelmatiki-exoythenosi/

Η εντροπία* του κόσμου: Αλήθειες και πλάνες

«Η εντροπία* του κόσμου»: Αλήθειες και πλάνες

*Οι αρρυθμίες και η κανονικότητα του κόσμου μας στο “αιτιοκρατικό χάος” της εποχής μας 

«Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα»  (Επίκτητος)*

Η εικόνα του σύγχρονου κόσμου ( Πόλεμοι, επιδημική κρίση, οικονομικές αρρυθμίες, βία, κλιματική αλλαγή, τεχνητή νοημοσύνη…) εγείρει αντιτιθέμενες αναλύσεις, ερμηνείες και σχολιασμούς. Ένας κόσμος χαοτικός, αβέβαιος, πολύπλοκος, μεταβλητός και αστάθμητος. Πολλοί είναι αυτοί που αδυνατούν να βρουν τους ερμηνευτικούς κωδικούς που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τις υπόγειες διαδρομές των σύγχρονων εξελίξεων αλλά και των μελλοντικών αλλαγών. Θεωρούν πως ο πλανήτης εδώ και καιρό έχει εισέλθει σε αχαρτογράφητα νερά που θολώνουν την κρίση όλων εκείνων που είναι υποχρεωμένοι να οδηγήσουν το πλοίο σε ασφαλή και απάνεμα λιμάνια. 

Βέβαια τα πρόδρομα φαινόμενα ήταν αρκετά, αλλά κανείς δεν τα υπολόγισε ως σοβαρές ενδείξεις για μια πορεία τυφλή και εκτός ελέγχου. Πάντοτε οι ειδικοί πιστεύουν πως όλα αυτά είναι παροδικά και πως ο κόσμος σύντομα θα ισορροπήσει. Όσο, όμως, οι κωδικοί ερμηνείας και πρόβλεψης παραμένουν άγνωστοι, τόσο θα εντείνονται η αγωνία και ο φόβος μπροστά σε απρόσμενες και ανεξέλεγκτες εξελίξεις.

Ζούμε, λοιπόν, σε καιρούς ρήξεων, κρίσεων, αλλαγών, μετα-σχηματισμών και ανακατατάξεων. Ένας κόσμος ολόκληρος μετασχηματίζεται μπροστά στα μάτια μιας κοινωνίας που αιφνιδιασμένη από τις ραγδαίες αλλαγές αδυνατεί να συνειδητοποιήσει το ρόλο της και να αντιδράσει. Η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, η κατάκτηση του διαστήματος και οι επιστημονικές ανακαλύψεις (βαρυτικά κύματα, σωματίδιο του Θεού…) και τα άλματα της Τεχνητής Νοημοσύνης  δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία πλοήγησης

Τουναντίον βαθαίνουν το χάσμα και αφήνουν χώρο στις δυνάμεις του χάους. Οι συντελούμενες εκπλήξεις σε όλα τα επίπεδα τρομοκρατούν όλους εκείνους που επιμένουν να έχουν ως μοναδικό οπλισμό τον ορθολογισμό, τη στιγμή που ο ανορθολογισμός σαρώνει τις παραδοσιακές βεβαιότητες. Αυτό το ανορθολογικό παραλήρημα τροφοδοτεί τις ανασφάλειες και τις υπαρξιακές αμφιβολίες για την ίδια τη φύση του ανθρώπου και του πολιτισμού. Η διαφυγή από την υφέρπουσα  μη κανονικότητα είναι δύσκολη, αν όχι ανέφικτη. 

Όλα αυτά, λοιπόν, αναδεικνύουν ως αναγκαιότητα τη συνειδητοποίηση κάποιων «αληθειών» που πολλές φορές συγγενεύουν ή αντιτίθενται σε κάποιες άλλες «πλάνες» που κατατρώγουν όλα τα ερμηνευτικά οχήματα των ιστορικών, των κοινωνιολόγων, των ψυχολόγων και των πολιτικών αναλυτών. Ειδικότερα οι αλήθειες και οι πλάνες που κυριαρχούν είναι:

                                           Αλήθειες και πλάνες

      «Οι αλήθειες δεν είναι σχετικές. Αυτό που είναι σχετικό είναι οι απόψεις για την αλήθεια» (Nicolas Gomez Davila)

  1. Είναι αλήθεια ότι τα Μ.Μ.Ε. διαμορφώνουν συνειδήσεις και ότι το «να κυβερνάς σημαίνει να διαμορφώνεις πεποιθήσεις». Είναι, όμως, πλάνη να πιστεύουμε ότι οι πολίτες άκριτα υιοθετούν τα μηνύματα των Μ.Μ.Ε. Συνήθως οι πολίτες τείνουν να ενσωματώνουν στο νοητικό και αξιακό τους σύστημα μόνον όσα επικυρώνουν και ενισχύουν τις προσχηματισμένες απόψεις τους. 
  2. Είναι αλήθεια ότι τα Μ.Μ.Ε. απευθύνονται στη λογική των ψηφοφόρων και πολιορκούν τα συναισθήματά τους. Είναι, ωστόσο, πλάνη να αγνοούμε το γεγονός πως «οι άνθρωποι σκέπτονται περισσότερο με τους φόβους, τις ελπίδες και τις επιθυμίες τους και λιγότερο με το μυαλό» (Ντουράντ).
  3. Είναι αλήθεια ότι τα Μ.Μ.Ε. και οι πολιτικοί επενδύουν στους φόβους της κοινής γνώμης για να υφαρπάζουν τη συγκατάθεση και την ψήφο τους. Είναι πλάνη, όμως, να αποδεχτούμε ότι τα «φοβικά σύνδρομα» ενός λαού – εκλογικού σώματος ποδηγετούνται εύκολα και μετασχηματίζονται σε συναίνεση και άκριτη υποταγή. 
  4. Είναι αλήθεια ότι ο λαϊκισμός θωπεύει τις αδυναμίες ενός λαού και μεγαλοποιεί τα ασήμαντα θετικά του. Είναι, ωστόσο, πλάνη να ισχυριζόμαστε ότι οι τεχνικές κολακείας μπορούν να διαβρώσουν απόλυτα την αυτογνωσία των πολιτών και να απενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς του ορθολογισμού. 
  5. Είναι αλήθεια ότι ο λαϊκισμός καταφεύγει σε χρήση λέξεων – ογκόλιθων, όπως: «Έθνος», «λαός», «πατρίδα», «οικογένεια» που δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να εναντιωθεί σε αυτές. Αλλά είναι πλάνη να ισχυριζόμαστε ότι ο λαϊκισμός μπορεί να διαβρώσει ολοκληρωτικά τον υγιή πατριωτισμό και τα βάθρα των αυθεντικών ιδεολογιών
  6. Είναι αλήθεια ότι η ιδεολογική καθαρότητα και συνέπεια συνέχουν το κοινωνικό σύνολο και δίνουν όραμα και προοπτική στις συλλογικές αναζητήσεις. Είναι, όμως, πλάνη να εθελοτυφλούμε μπροστά στη δυνατότητα του λαϊκισμού να επωάζει ιδεοληπτικές αντιλήψεις για φυλετική και εθνική καθαρότητα – ανωτερότητα. 
  7. Είναι αλήθεια ότι η παγκοσμιοποίηση ευνοεί την ελευθερία σε όλα τα επίπεδα και θερμαίνει τις προσδοκίες για ατομική και συλλογική πρόοδο. Ωστόσο συνιστά πλάνη να μη διακρίνουμε πως η ίδια η παγκοσμιοποίηση πυροδοτεί το αίσθημα της ανασφάλειας λόγω των κατακλυσμιαίων αλλαγών που με τη σειρά τους τροφοδοτούν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης μέσα από έναν επικίνδυνο ατομοκεντρισμό και εθνικό αυτισμό
  8. Είναι αλήθεια πως η «παγκοσμιοποίηση υπάρχει, όπως υπάρχουν και οι ωκεανοί. Μπορεί να φοβόμαστε τους ωκεανούς, αλλά δεν παύουν να είναι μια πραγματικότητα». Αλλά είναι πλάνη να υποστηρίζουμε πως αυτή η πραγματικότητα είναι η μόνη δυνατή και πως κάποιοι ως άτομα ή κοινωνία δεν θα διεκδικήσουν το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ενάντια στα κύματα του παγκοσμιοποιημένου ωκεανού των γεγονότων. 
  9. Είναι αλήθεια ότι στο σύμπαν αλλά και στα κοινωνικά φαινόμενα όπως και στις πολιτικές εξελίξεις κυριαρχεί μία αιτιώδης σχέση, ένας αδυσώπητος ντετερμινισμός – αιτιοκρατία. Θα αποτελούσε, όμως, ασυγχώρητη πλάνη να μην αντιλαμβανόμαστε μια μη κανονικότητα στην πολιτική συμπεριφορά των πολιτών που δικαιώνει τη θεωρία της «αρχής της αβεβαιότητας» του Χάιζενμπεργκ. Αυτό το «ντετερμινιστικό χάος» φαίνεται να προβληματίζει και να ανησυχεί όσους νοιάζονται για μια πιο προβλεπόμενη – κανονική πορεία της κοινωνίας και του κόσμου. 
  10. Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται από εξωγενείς παράγοντες και εύκολα ποδηγετείται ως πολιτικό ον μέσα από αφανείς μηχανισμούς εξουσίας και πλύσης εγκεφάλου. Ωστόσο φανερώνει επικίνδυνη άγνοια και πλάνη η μη συνειδητοποίηση του ρυθμιστικού ρόλου στην ανθρώπινη του Φροϋδικού «id» (Εκείνο) – ασυνειδήτου. Γιατί σε αυτό φωλιάζουν όλα τα ανορθολογικά στοιχεία που είναι ικανά να καταστήσουν απρόβλεπτη και δυσερμήνευτη την εκδήλωση του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. 
  11. Είναι αλήθεια ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα σήμερα τυγχάνει της παγκόσμιας αποδοχής, αφού η λειτουργία της εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την ατομική ανέλιξη αλλά και για την κοινωνική πρόοδο. Αλλά δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε μπροστά στη μορφή της σύγχρονης δημοκρατίας, της μετα-δημοκρατίας, αφού οι ουσιαστικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται πλέον από το «δήμο», το λαό και τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά από τα εξωθεσμικά οικονομικά κέντρα. Οι νόμοι της αγοράς κυριαρχούν πάνω στην πολιτική βούληση του λαού. 
  12. Είναι αλήθεια ότι τις τεκτονικές πλάκες της διεθνούς πολιτικής κινούν οι οικονομικά και στρατιωτικά ισχυρότερες χώρες με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία στις επόμενες δεκαετίες (Κίνα, Η.Π.Α., Ινδία…). Θα ήταν, όμως, ολέθρια πλάνη να αποδεχτούμε μοιρολατρικά πως οι μικρότερες – γεωγραφικά, οικονομικά και πληθυσμιακά – αδυνατούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις ή να αντιδράσουν στα σχέδια των ισχυρών της Γης.   
  13. Είναι αλήθεια ότι την ανθρώπινη Ιστορία κατά κανόνα την γράφουν οι Ισχυροί και οι αδύναμοι απλά την προσυπογράφουν μέχρι που να γίνουν ή να νιώσουν κι αυτοί δυνατοί για να την ξαναγράψουν με τους δικούς τους όρους. Ωστόσο η Ιστορία διατηρεί στη μνήμη της στους Τριακόσιους Σπαρτιάτες και στο Λεωνίδα  και όχι στους Πέρσες και στον βασιλιά τους. Οι λαοί έχουν ως πρότυπο ηθικό τον Δαβίδ και όχι τον Γολιάθ. Μπορεί η Ηθική και το Δίκαιο της Δύναμης” να καθόρισαν απόλυτα την πρακτική των κρατών, ωστόσο ο Πολιτισμός και ο εξανθρωπισμός του ανθρώπου είναι προϊόντα της “Δύναμης της Ηθικής” .Μπορεί ο Θουκυδίδης και ο Νίτσε να κατέγραψαν και να προπαγάνδισαν την “Ηθική της Δύναμης” ως “Φυσικό Νόμο”  ωστόσο η ανθρώπινη ιστορία τείνει να ακυρώσει αυτόν το νόμοκαι να προφυλάξει τον άνθρωπο και τους λαούς από την αποκτήνωση.

   “Πάντοτε είναι ο νικητής που γράφει την ιστορία των ηττημένων” (Μπρεχτ).

                                              Επιμύθιον

Όλες οι παραπάνω παραδοχές (αλήθειες και πλάνες) που αγγίζουν τα όρια των «αφορισμών» συνυφαίνουν τους βασικούς ερμηνευτικούς κώδικες του σύγχρονου κόσμου που εξωτερικά φαίνεται να διαμορφώνεται από τις πολιτικές επιλογές των πολιτών στο βάθος, όμως, είναι άμεσα εξαρτημένος από τους νόμους της αγοράς. Οι πολλές περισσότερο «αντιδρούν» και λιγότερο «δρουν». Η ανασφάλεια, ο φόβος και η αγωνία για το μέλλον οδηγούν σε δυο δρόμους. Ο ένας είναι η παραίτηση, η προσαρμογή και η αποδοχή της υπάρχουσας κατάστασης με το λιγότερο δυνατό προσωπικό κόστος. Ο άλλος είναι η οργισμένη αντίδραση – απόρριψη του παλιού και η καθολική άρνηση κάθε συστημικού στοιχείου ή αξίας. 

Ο πρώτος δρόμος είναι ο δοκιμασμένος και είναι αδιέξοδος. Οι κοινωνίες δεν ισορροπούν και δεν ευδαιμονούν με πολίτες – υπηκόους. Ο δεύτερος που φαίνεται να δεσπόζει ως επιλογή είναι πηγή εκπλήξεων που λειαίνουν το έδαφος για ηγέτες που απευθύνονται στην οργή των πολιτών και θωπεύουν τις φοβίες τους. 

Γι’ αυτά τα γνήσια κινήματα αμφισβήτησης και ανατροπής ξεθωριάζουν και υποχωρούν αυξάνοντας ταυτόχρονα τα φαινόμενα εντροπίας. Σε ένα τέτοιο παγκόσμιο κλίμα αναζητούνται με αγωνία εκείνες οι δυνάμεις που θα συνθέσουν το νεοπρωτογονισμό με το μετανεωτερικό

Θα βρεθούν;

        «Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα» (Λάο Τσε)

       ✴ Δεν φοβίζουν τους ανθρώπους τα πράγματα, αλλά η γνώμη που έχουν γι’ αυτά. 

     ✴Εντροπία 

Στη θερμοδυναμική, εντροπία είναι η έννοια μέσω της οποίας μετράται η αταξία, της οποίας η μέγιστη τιμή αντικατοπτρίζει την πλήρη αποδιοργάνωση (ομογενοποίηση των πάντων) και ισοδυναμεί με την παύση της ζωής ή αλλιώς της εξέλιξης. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει καμία διαδικασία και δε βρίσκεται «σε λήθαργο» (κρυμμένη) κανενός είδους πληροφορία που να επιτρέπει την εξέλιξη (ή τη ζωή) αν με κάποιο τρόπο γίνει εκ νέου παροχή μόνο ενέργειας.

ΠΗΓΗ: Blog «ΙΔΕΟπολις» Ηλία Γιαννακόπουλου

iliasgiannakopoulos.blogspot.com

Μια θεωρία προτείνει ότι η συνείδηση είναι αποτέλεσμα της εντροπίας

ανθρώπινος εγκέφαλος με νευρώνες σε πρώτο φόντο δίνει έμφαση στην συνείδηση

Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, υπόκειται στην εντροπία. Αλλά πώς ακριβώς μας επηρεάζει;


Στον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, η εντροπία είναι ένας από τους θεμελιώδεις κανόνες του φυσικού σύμπαντος όπου όλα είναι εμποτισμένα με ένα σωματίδιο του χάους και αυτό το σωματίδιο αυξάνεται όλο και περισσότερο, μέχρι να κυριαρχήσει τελικά σε ολόκληρο το σύστημα.

Το αυτοκίνητό σας τελικά θα διαλυθεί, το σπίτι σας θα γκρεμιστεί, ο ήλιος θα διασταλεί και θα πεθάνει, το σύμπαν θα βιώσει ένα θερμικό θάνατο και φυσικά όλοι μας θα πεθάνουμε. Κάποια αντικείμενα έχουν χαμηλή εντροπία, όπως ο ήλιος ο οποίος δεν θα ξεκινήσει την τελική πτώση του για άλλα πέντε δισεκατομμύρια χρόνια.

Τα συστήματα κινούνται με φυσικό τρόπο από το χαμηλό στο υψηλό ποσοστό της εντροπίας. Ως εκ τούτου, τα πάντα βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση αποσύνθεσης. Αλλάζει μόνο ο ρυθμός με τον οποίο συμβαίνει η διαδικασία. Οπότε, τι σχέση έχει αυτό με την ανθρώπινη συνείδηση;

Οι εγκέφαλοί μας μπορεί να έχουν αναπτυχθεί για να μεγιστοποιήσουν τις πληροφορίες γύρω μας, αναγνωρίζοντας τις απειλές και τις ευκαιρίες, προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσής μας. Αλλά αυτό το εξελικτικό πλεονέκτημα μπορεί να μας κοστίσει ένα υψηλότερο ποσοστό εντροπίας.

Οι επιστήμονες βρήκαν πρόσφατα τμήματα του εγκεφάλου που μπορεί να σχηματίζουν ένα κύκλωμα που παρέχει συνείδηση. Αλλά πώς έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα; Μια ομάδα επιστημόνων από τη Γαλλία και τον Καναδά πιστεύουν ότι η συνείδηση ​​μπορεί να έχει προκύψει ως απάντηση στην εντροπία. Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, βρίσκει εμπόδια προς το τέλος της ζωής του. Η συνείδηση, ισχυρίζονται αυτοί οι επιστήμονες, είναι ένα υποπροϊόν αυτής της διαδικασίας.

Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, υπόκειται στην εντροπία. Αλλά πώς ακριβώς μας επηρεάζει;

Πώς μπορείτε να ελέγξετε αν η συνείδηση είναι παρενέργεια της εντροπίας; Ένας τρόπος είναι να διερευνήσετε πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και με τι μοτίβα επιλέγει να συμπεριφέρεται. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και του Paris Descartes εφήρμοσαν ένα είδος θεωρίας των πιθανοτήτων, για να δουν στατιστικά μοντέλα των νευρωνικών δικτύων. Αυτή η μέθοδος ήταν πολύ καλή στον καθορισμό των θερμοδυναμικών ιδιοτήτων και της εντροπίας που υπάρχουν σε άλλα συστήματα.

Εννέα συμμετέχοντες συνολικά έλαβαν μέρος και οι επτά εξ αυτών είχαν επιληψία. Αυτό που οι ερευνητές θέλησαν να μάθουν ήταν πώς οι νευρώνες συγχρονίζονταν σε πυροδοτικά μοτίβα και αν αυτά αντιδρούσαν το ένα με το άλλο, καθώς εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν σταδιακά σε συντονισμένα μοτίβα. Συγκρίθηκαν δύο σύνολα δεδομένων. Το πρώτο επικεντρώθηκε στα μοτίβα πυροδότησης ενώ οι συμμετέχοντες κοιμόντουσαν και το δεύτερο ενώ ήταν ξύπνιοι.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα μοτίβα μεταξύ των πέντε ασθενών, ενώ βίωναν ένα επιληπτικό επεισόδιο και το συνέκριναν με τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια μιας φυσιολογικής κατάστασης εκτός ύπνου.

Βρήκαμε ένα εκπληκτικά απλό αποτέλεσμα, έγραψαν. Οι φυσιολογικές εκτός ύπνου καταστάσεις χαρακτηρίζονταν από το μεγαλύτερο αριθμό πιθανών διαμορφώσεων των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των δικτύων του εγκεφάλου, που αντιπροσωπεύουν υψηλότερες τιμές εντροπίας. Η συνείδηση, ​​από την άποψη αυτή, δεν οφείλεται στη συνδεσιμότητα από μόνη της, αλλά από την ποσότητα των διαφορετικών τρόπων που ο εγκέφαλος μπορεί να συνδέσει ορισμένες δέσμες των νευρώνων με άλλες.

Λόγω της παρουσίας της υψηλής εντροπίας, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για τη μεγιστοποίηση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των νευρώνων, η συνείδηση ​​προέκυψε ως «αναδυόμενη ιδιότητα», συμβάλλοντας στη βελτίωση της επιβίωσης, αλλά οδηγώντας και σε αποτέλεσμα σε υψηλότερο ποσοστό της εντροπίας.

Η συνείδηση ​​μπορεί να έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της εντροπίας, αλλά επίσης μας σπρώχνει προς την ίδια.

Η μελέτη, είναι πρωτοποριακή αλλά έχει κάποια μειονεκτήματα. Το μεγαλύτερο είναι το μικρό μέγεθος του αριθμού των συμμετεχόντων. Θα χρειαστεί μια πολύ μεγαλύτερη μελέτη για να δούμε αν τέτοια μοτίβα είναι όντως αντιπροσωπευτικά. Επίσης η μελέτη δεν έψαξε άλλες καταστάσεις της επίγνωσης, όπως όταν είμαστε μισοκοιμισμένοι, όταν διαλογιζόμαστε ή μετά τη λήψη ενός παραισθησιογόνου ή όπως πρότεινε ο φυσικός Peter McClintock, υπό αναισθησία.

Πώς αλλάζει η κατάσταση της εντροπίας ανάμεσα σε κάποιον που είναι εστιασμένος στο στόχο του σε σχέση με κάποιον που είναι αφηρημένος; Οπότε τίθεται το ερώτημα: αντιστοιχούν οι διαφορετικές καταστάσεις της συνείδησης με τα διαφορετικά επίπεδα της εντροπίας;

Οι μελλοντικές μελέτες θα περιλαμβάνουν ένα μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων, αλλά θα μετρήσουν επίσης και τον εγκέφαλο, καθώς ένα υποκείμενο της μελέτης προσπαθεί να βρει τη διαφορά μεταξύ δύο μουσικών τόνων ή κατά την πλοήγηση μέσα σε ένα λαβύρινθο.

Τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων μπορεί να μας βοηθήσουν να καθορίσουμε τι είναι πραγματικά η συνείδηση, ένα ερώτημα που έχει αφήσει με ερωτηματικά μεγάλους στοχαστές για χιλιάδες χρόνια. Η έρευνα αυτή μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργεί η συνείδηση ​​και τι χαρακτηριστικά έχει.

Εκτός από την εξέταση των ανθρώπων σε διαφορετικές καταστάσεις, αυτές οι ερευνητικές ομάδες θα πρέπει να κάνουν ακριβείς μετρήσεις σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου για να προσδιοριστεί η θερμοδυναμική κατάσταση του καθενός. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να μετρήσουν τι είδους εντροπία συμβαίνει, αν υπάρχει.

Αυτή είναι μια νέα συναρπαστική, θεωρία που προκαλεί αναταραχή, η οποία, αν αποδειχθεί αληθινή, πρόκειται να αλλάξει το πρόσωπο της φυσικής, της νευρολογίας, της ψυχολογίας και πολλών άλλων τομέων. Μας υπενθυμίζει επίσης ότι αποτελούμαστε από αστρόσκονη, κατασκευασμένη από το ίδιο υλικό όπως και το υπόλοιπο σύμπαν και λειτουργούμε σύμφωνα με τους ίδιους νόμους όπως και κάθε άλλη μορφή της ύλης.

Δείτε περισσότερα εδώ:


Πηγή: bigthink.com
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyΝow.gr

Αν αναγνωρίζετε αυτά τα 8 σημάδια, έχετε να κάνετε με έναν κακό άνθρωπο

από Enikos

Σε κάποια στιγμή της ζωής μας, όλοι έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση: ένας γνωστός, ίσως και δικός μας άνθρωπος, μας απογοητεύει διαρκώς. Ενώ εξακολουθούμε να δίνουμε ευκαιρίες και να τους καταλαβαίνουμε, η αρνητικότητά τους δεν έχει τέλος.

Μάθετε να ξεχωρίζετε τις ανεπαίσθητες ενδείξεις ότι έχετε να κάνετε με έναν πραγματικά κακό άνθρωπο, ακόμη και όταν δεν θέλετε με τίποτα να το παραδεχτείτε, αφού η συνειδητοποίηση αυτή πονάει.

Αυτά είναι τα 8 σημάδια

  • Αγνοούν διαρκώς τα συναισθήματά σας
  • Είναι πάντα το θύμα
  • Δεν αναλαμβάνουν ποτέ την ευθύνη
  • Χειριστική συμπεριφορά
  • Υπερβολική κριτική και αρνητικότητα
  • Δεν μετανιώνουν πραγματικά
  • Είναι εγωκεντρικοί
  • Δεν σέβονται τα όριά σας

Η αναγνώριση των 8 χαρακτηριστικών ενδείξεων ότι έχετε να κάνετε μ’ έναν άσχημο χαρακτήρα μπορεί να είναι μία πικρή και απογοητευτική εμπειρία

Αγνοούν διαρκώς τα συναισθήματά σας

Η ενσυναίσθηση είναι θεμελιώδες γνώρισμα του ανθρώπου. Όταν ένας άνθρωπος διαρκώς αμελεί τα συναισθήματά σας, υποτιμά τις ανησυχίες σας και ειρωνεύεται τους φόβους σας, έχετε να κάνετε με κάποιον που δεν σέβεται τα συναισθήματά σας και σας στέλνει ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι έχει απαίσιο χαρακτήρα. Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να συμμεριστεί τα συναισθήματά σας, δεν αξίζει τον χρόνο σας. Η απουσία ενσυναίσθησης δεν είναι ένα μικρό ελάττωμα, ούτε πρέπει ν’ αγνοείται.

Είναι πάντα το θύμα

Έχει τύχει να παρατηρήσετε ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι μονίμως το θύμα, σε οποιαδήποτε κατάσταση; Αυτή η νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων, είναι εξουθενωτική. Όσο και αν προσπαθείς να τους στηρίξεις, είναι μάταιο, αφού βλέπουν τον εαυτό τους πάντα από την μεριά του θύματος. Σημασία έχει πάντα, μόνο η δική τους προσπάθεια, το δικό τους συναίσθημα, η δική τους δυσκολία. Η θυματοποίηση και η άρνησή τους ν’ αναλάβουν το μερίδιο της δικής τους ευθύνης είναι εξαντλητικό για τους γύρω τους. Δεν είναι καθήκον σας να τους υποστηρίζετε διαρκώς. Να θυμάστε ότι σας αξίζουν καλύτεροι άνθρωποι.

Δεν αναλαμβάνουν ποτέ την ευθύνη

Μία εξουθενωτική συμπεριφορά είναι η διαρκής άρνηση ενός ανθρώπου να παραδεχτεί ότι έχει κάνει λάθος. Όταν αργούν μονίμως φταίει η κίνηση, ή το τηλέφωνό τους που έκλεισε, ή ο σκύλος τους που αρρώστησε-γενικώς, πάντα κάποιος άλλος φταίει που δεν  μπορούν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους. Αν έχετε να κάνετε μ’ έναν άνθρωπο που ποτέ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του, τότε έχετε να κάνετε μ’ έναν πραγματικά κακό άνθρωπο.

Χειριστική συμπεριφορά

Η χειριστικότητα είναι ένα όπλο στα χέρια των ανθρώπων που δεν θέλουν πραγματικά το καλό σας. Οι χειριστικοί άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν τις τύψεις, την πίεση ή τις απειλές για να εκβιάσουν τη συμπεριφορά σας. Αν ένας φίλος διαρκώς γκρινιάζει για το  πόσο δύσκολη είναι η ζωή του και προσπαθεί να σας κάνει να νιώσετε άσχημα προκειμένου να τον βοηθήσετε, έχετε το νου σας. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι γνώρισμα των χειριστικών ανθρώπων.

Υπερβολική κριτική και αρνητικότητα

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα και αδυναμίες, κανείς δεν είναι τέλειος. Όμως, ανάμεσα στη δημιουργική, εποικοδομητική κριτική και την αρνητική και κακοπροαίρετη κριτική, υπάρχει τεράστιο χάσμα. Ένας κακός χαρακτήρας, εστιάζει μονίμως στα αρνητικά και τα τονίζει. Είναι ο φίλος που, όταν αγοράσετε ένα καινούργιο ρούχο, θα σχολιάσει λέγοντας ότι δεν σας ταιριάζει, αν του ανακοινώσετε ένα καλό νέο, θα προσπαθήσει να σας ‘κόψει’ τη χαρά. Η διαρκής τους κριτική και αρνητικότητα εξαντλεί την ενέργειά σας και σας αποδυναμώνει κάνοντάς σας να νιώθετε ανασφαλείς.

Δεν μετανιώνουν πραγματικά

Ένα από τα πιο ισχυρά σημάδια που μαρτυρούν ότι ένας άνθρωπος έχει απαίσιο χαρακτήρα είναι η απουσία πραγματικής μεταμέλειας. Ακόμη και αν τύχει και ζητήσουν συγγνώμη, ξέρεις ότι δεν το εννοούν, επειδή δεν υπάρχει ειλικρίνεια στον τρόπο τους, δεν υπάρχει πραγματική κατανόηση της ζημίας ή του πόνου που έχουν προκαλέσει. Ένα ‘συγγνώμη’ για έναν κακό άνθρωπο, είναι απλώς μία λέξη, ώστε να χειραγωγήσει τα συναισθήματά σας και να ξεφύγει απ’ την άβολη κατάσταση. Αν ένας άνθρωπος, σας έχει πληγώσει και βλέπετε ότι δεν καταβάλλει καμία ουσιαστική προσπάθεια να επανορθώσει, αυτό είναι ένα αξιόπιστο σημάδι του απαίσιου χαρακτήρα του. Η πραγματική μεταμέλεια σημαίνει ενσυναίσθηση και κατανόηση-γνωρίσματα που δεν έχουν οι κακοί άνθρωποι. Αξίζετε να περιβάλλεστε από ανθρώπους που όχι μόνο αντιλαμβάνονται τα λάθη τους αλλά μάλιστα, προσπαθούν και να επανορθώσουν.

Είναι εγωκεντρικοί

Η διαφορά ανάμεσα στην αυτό-φροντίδα και την εγωκεντρικότητα είναι τεράστια. Αν ποτέ χρειάστηκε ν’ αντιμετωπίσετε ένα εγωκεντρικό άτομο, ξέρετε πόσο δυσάρεστη εμπειρία είναι, αφού κάθε συζήτηση πρέπει ν’ αφορά αυτούς, τις δικές τους εμπειρίες, τα δικά τους κατορθώματα. Οι ζωές των ανθρώπων γύρω τους, τους ενδιαφέρουν ελάχιστα ή, καθόλου.  Έτσι, κάθε κουβέντα θα αφορά πάντα εκείνους. Ωστόσο, οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό, ενδιαφέρον και αγάπη.

Δεν σέβονται τα όριά σας

Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που μπορεί να σας διδάξει η ζωή, είναι η ανάγκη του σεβασμού των ορίων σας. Τα όρια  καθοδηγούν τις αλληλεπιδράσεις σας και προστατεύουν την ψυχική και συναισθηματική σας υγεία. Όταν ένας άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται την έννοια των ορίων, σε σέβεται τον χρόνο, τα προσωπικά ζητήματα και την ιδιωτικότητά σας, θα νιώσετε προσβεβλημένοι. Όταν κάποιος διαρκώς δεν σέβεται τα όριά σας, εκπέμπει ένα προειδοποιητικό σήμα. Ο σεβασμός των ορίων είναι αναγκαίος για κάθε υγιή σχέση. Αν έχετε να κάνετε μ’ ένα άτομο το οποίο συστηματικά παραβιάζει τα όρια σας, πρόκειται για έναν κακό χαρακτήρα. Προστατεύστε τα όριά σας, και να θυμάστε ότι έχετε κάθε δικαίωμα να προστατεύετε τον χρόνο, την ενέργεια και τον χώρο σας.

Τελικές σκέψεις

Η αντιμετώπιση ενός κακού χαρακτήρα δοκιμάζει την υπομονή και τη συναισθηματική μας δύναμη. Η αναγνώριση των ενδείξεων είναι το πρώτο βήμα για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από την τοξική επιρροή των ανθρώπων αυτών. Είναι επίσης αναγκαία ώστε να προστατεύσετε την ευημερία και την ψυχική σας υγεία.

πηγη

http://www.msn.com/el-gr/news/other/αν-αναγνωρίζετε-αυτά-τα-8-σημάδια-έχετε-να-κάνετε-με-έναν-κακό-άνθρωπο/ar-BB1k0puq?ocid=msedgdhp&pc=ASTS&cvid=7e00fffff7c344e5b22e8a26f073fd04&ei=13

Ο δυνατός άνθρωπος

Ο δυνατός άνθρωπος δεν ανέχεται προσβολές μα ούτε ανταποδίδει την κακία πίσω για να τον δούν ή για να νικήσει.

Οι δυνατοί άνθρωποι είναι οι άνθρωποι που ησύχασαν, άνθρωπος που ησύχασε την ψυχή του δεν ξέρει πολλά μόνο βλέπει πολλά χωρίς να τα βάζει όλα σε λέξεις δεν τραντάζει το τόπο με το εγώ του δεν μιλά άσχημα για τους άλλους ποτέ φεύγει απο τους θορύβους.

Ο άνθρωπος που ησύχασε τη ψυχή του δεν μιλάει πολύ δίνει τόπο στην οργή δε μάχεται για όλους και για όλα στέκεται σε όλους και σε όλα … γιατί έχει ψυχή …

πηγη

aristidesaris

Ο Μπαμπινιώτης αναλύει πώς το butter, το paper, το monk και άλλες λέξεις είναι ελληνικές!

Δείτε την ανάλυση του καθηγητή Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών

Την ετυμολογική προέλευση λέξεων της σύγχρονης αγγλικής γλώσσας οι οποίες, σε μια πρώτη εξέταση, δείχνουν ότι ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν με τα ελληνικά αναλύει ο καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Όπως εξηγεί λέξεις όπως butter «βούτυρο», paper «χαρτί», church «εκκλησία», sketch «σκαρίφημα – θεατρικό σκετς», bomb «βόμβα», clergy «κληρικός» είναι δάνειες λέξεις της αγγλικής από την ελληνική.



Δείτε αναλυτικά την ανάρτησή του:

Και όμως είναι ελληνικές!
Αν σας ρωτήσει κανείς, θέλοντας να ελέγξει τις ετυμολογικές γνώσεις σας στην Αγγλική ή στην Ελληνική, αν λέξεις όπως λ.χ. butter «βούτυρο», paper «χαρτί», church «εκκλησία», sketch «σκαρίφημα – θεατρικό σκετς», bomb «βόμβα», clergy «κληρικός» και clerk «υπάλληλος», chart «χάρτης» και card «κάρτα», calm «νηνεμία, γαλήνη», pain «πόνος», pirate «πειρατής», diploma «δί-πλωμα», channel «δίαυλος», priest «ιερέας», buffalo «βουβάλι», monk «μοναχός», bishop «επίσκοπος» κ.ά. προέρχονται από την Ελληνική ή είναι αμιγώς αγγλικές, μη βιαστείτε να απαντήσετε ότι δεν σας φαίνονται ελληνικές. Η πραγματικότητα είναι ότι περνώντας μέσα από διάφορους, συχνά δαιδαλώδεις και σκολιούς, γλωσσικούς δρόμους οι λέξεις αυτές έφτασαν στην Αγγλική, έχοντας ξεκινήσει από την ελληνική γλώσσα. Είναι δάνειες λέξεις τής Αγγλικής από την Ελληνική. Μια ματιά σε έγκυρα λεξικά τής Αγγλικής (Webster, Random House, Longman, Oxford κ.ά.) μπορεί να σας πείσει.

Το αρχ. ελληνικό βούτυρον / βούτυρος (βοῦς + τυρός), μέσω τού λατ. butyrum, έδωσε το παλαιό αγγλ. butere, από όπου το σύγχρονο αγγλ. butter (και τα γερμ. Butter, γαλλ. beurre, ιταλ. burro κ.ά.). Το αρχ. πάπυρος, που δήλωσε την πρώτη μορφή γραφικής ύλης από το ομώνυμο φυτό το οποίο ευδοκιμούσε στην Αίγυπτο, έδωσε το αγγλ. paper (γαλλ. papier, γερμ. Papier κ.ά.) μέσω τού λατ. papyrum, από όπου το μεσαιωνικό γαλλ. papier και το μεσαιωνικό αγγλ. papir.

Πιo σύνθετη είναι η προέλευση τής λέξης που δήλωσε στην Αγγλική την «εκκλησία»: church. Ξεκίνησε από το ελληνιστικό κυριακὸν (δῶμα) «οίκος τού Κυρίου» (από το Κύριος), το οποίο, μέσω τού παλαιού γερμ. kirihha (από όπου το γερμ. Kirche «εκκλησία») και των παλ. αγγλ. cirice και μέσ. αγγλ. chirche, έδωσε το αγγλ. church. Οι ίδιοι οι Έλληνες χριστιανοί χρησιμοποίησαν το αρχ. εκκλησία (εκκλησία τού δήμου «η συγκέντρωση τού λαού / των πολιτών ως θεσμικό όργανο») με νέο περιεχόμενο: χώρος όπου συγκεντρώνο-νται οι πιστοί για να λατρέψουν τον Θεό (ενώ οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη λ. ναός, με την αντίληψη ότι αποτελεί χώρο όπου ναίουν, όπου κατοικούν οι θεοί).

Ενδιαφέρον έχει, για τις περιπέτειές της, η λέξη sketch «σκαρί-φημα – θεατρικό σκετς». Ποιος το φαντάζεται, εκ πρώτης όψεως, ότι προέρχεται από την ελληνική λ. σχέδιο; Η αρχαία λ. σχέδιον (από το αρχ. σχέδιος, που σήμαινε «προσωρινός, αυτοσχέδιος», προερχό-μενη από τη λ. σχεδόν και αυτή από το ἔχω), μέσω τού λατ. schedium, έδωσε το ιταλ. schizzo, που πέρασε στα Ολλανδικά ως schets, από όπου το αγγλ. sketch. Το περίεργο για τη ζωή των λέξεων είναι ότι το ελλην. σχέδιο επανήλθε στους νεότερους χρόνους στην Ελληνική ως «αντιδάνειο» (ως δάνειο δανείου!) μέσα από δύο ξένες γλώσσες: από την Ιταλική ως σκίτσο και από την Αγγλική ως σκετς.

Ανάλογη είναι η περίπτωση τού αγγλ. scene «σκηνή». Προέρχεται από το ελλην. σκηνή, μέσω τού λατ. scaena / scena. Από το υπο-κοριστικό τού λατ. scena, το scenarium, προήλθε το ιταλ. scenario που πέρασε σε διάφορες γλώσσες (αγγλ. scenario, γαλλ. scénario κ.ά.) και επανήλθε στα Ελληνικά ως σενάριο (αντιδάνειο). Από το θέμα σχ- (τού ἔχω, πβ. κατά-σχ-ω, παρά-σχ-ω, σχ-εδόν), που είδαμε και στο σχέδιο, προήλθε και η λ. σχήμα, η οποία έδωσε, μέσω τού λατ. schema, το αγγλ. scheme.

Μια λέξη που θα ξάφνιαζε ίσως, όταν κανείς διαπιστώσει ότι είναι ελληνική, είναι η αγγλική λ. pain «πόνος». Η λέξη αυτή προ-ήλθε από την ελλην. λ. ποινή, που σήμαινε αρχικά «τιμή αίματος, εκδίκηση (για έγκλημα)» και μετά «τιμωρία». Μέσω τού λατ. poena, που έδωσε το γαλλ. peine (αρχικά σήμαινε «τα βασανιστήρια των μαρτύρων τής πίστεως»), προήλθε το αγγλ. pain με τη σημ. «πόνος» ως απόρροια των πόνων από τα βασανιστήρια και ως επακόλουθο τής τιμωρίας γενικότερα.

Εξίσου ίσως θα ξάφνιαζε και η αγγλική λ. calm «κάλμα, νηνεμία». Και αυτή προήλθε από ελληνική λέξη, το αρχ. καῦμα, που δήλωνε τον καύσωνα και το θέρος, οδηγώντας συνεκ-δοχικά στη σημασία τής ηρεμίας τής θάλασσας, τής απουσίας δυ-νατών ανέμων. Στην Αγγλική έφτασε η λέξη από το ιταλ. calma, που ανάγεται σε όψιμο λατ. cauma από το καύμα. Ότι η λ. ξαναγύρισε στην Ελληνική μέσω τής Ιταλικής ως κάλμα, δηλαδή ως αντιδάνειο, είδαμε ότι αποτελεί συχνό φαινόμενο.

Το αρχ. πειρῶμαι «προ-σπαθώ, αποπειρώμαι, τολμώ» έδωσε στη μεταγενέστερη Ελληνική τη λ. πειρατής, που προφανώς θα σήμαινε αρχικά αυτόν που απο-τολμά παρακινδυνευμένα και παράνομα εγχειρήματα. Μέσω τού λατ. pirata η λ. έδωσε το αγγλ. pirate.

Και όμως είναι ελληνικές! Αν σας ρωτήσει κανείς, θέλοντας να ελέγξει τις ετυμολογικές γνώσεις σας στην Αγγλική ή στην…Posted by Γεώργιος Μπαμπινιώτης on Tuesday, December 12, 2023

πηγη

http://www.protothema.gr/greece/article/1445623/o-babiniotis-analuei-pos-to-butter-to-paper-to-monk-kai-alles-lexeis-einai-ellinikes/

Ένας διαφορετικός δείκτης αξιολόγησης επιχειρήσεων απλός ουσιαστικός που συμπληρώνει όλους τους άλλους

Για πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούμε κάποιους χρηματοοικονομικούς δείκτες για να αξιολογήσουμε την οικονομική πορεία των επιχειρήσεων και να βρούμε εάν αξιζει να επενδύσουμε τα κεφάλαια μας σ΄ αυτές.

Σ’ αυτές τις γραμμές θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και έναν ακόμα τρόπο αξιολόγησης.

Υπάρχει ένας πολύ πιο εύκολος απλός και αποδοτικός δείκτης αξιολόγησης της πορείας μιας επιχείρησης και είναι η παρατήρηση της συμπεριφοράς των εργαζομένων γύρω από το χρονικό όριο της αποχώρησης από το χώρο εργασίας τους.

Για κάποιους μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικός ή ψυχρά απόλυτος όπως τα μεγέθη των κλασικών αριθμοδεικτών όμως είναι ποιοτικότερος δείκτης γιατί προσεγγίζει το βάθος της λειτουργιάς μια επιχείρησης και κατά την άποψη μου θα πρέπει να συνδυάζεται με τους κλασικούς αριθμοδείκτες ώστε  να ολοκληρώνει την συνολική εικόνα.

Παρατηρώντας λοιπόν τους εργαζόμενους περίπου είκοσι λεπτά πριν από το χρόνο αποχώρησης να είναι υπερβολικά ανήσυχοι νευρικοί ή απαθείς στην εργασία τους αντιλαμβανόμαστε πως βιάζονται να αποχωρήσουν από έναν χώρο που για αυτούς είναι χώρος βασάνων, αυτό σημαίνει πώς η απόδοση τους ήταν σίγουρα χαμηλή ή τουλάχιστον κάτω από το μέσο όρο προσδοκίας του εργοδότη τους.

Η εικόνα αυτή συμπληρώνεται και με τη ταχύτητα αποχώρησης τους μετά την έξοδο τους από το χώρο εργασίας, από το κατά πόσο φεύγουν ως ομάδες η ως μονάδες αυτόνομες. Η αυξημένη ταχύτητα αποχώρησης (σε ρυθμό σχεδόν τρεξίματος)  χωρίς να κοιτάζουν γύρω τους σημαίνει πως γι αυτούς δεν ήταν μόνο χώρος βασάνων αλλά και χώρος μαρτυρίου συνεπώς δεν αγαπούν αυτό που κάνουν άρα το κάνουν με πίεση και συνεπώς δε το κάνουν τόσο σωστά όσο θα έπρεπε.

Κάποιοι πονηρά σκεπτόμενοι ειρωνικά θα πουν πως δε βγαίνει κανένα συμπέρασμα από την μελέτη συμπεριφοράς των εργαζομένων κατά τη έξοδο τους από την πόρτα της εργασίας τους γιατί ως άνθρωποι κάτι τους έτυχε ή κάτι έχουν προγραμματίσει να κάνουν ή κάτι πρέπει να προλάβουν ή απλά και λογικά κανείς δε θέλει να εργάζεται και όλοι θέλουν να κάθονται και να πληρώνονται και επειδή αναγκάζονται σε εργασία για την είσπραξη ενός χρηματικού τιμήματος αντιδρούν μ αυτόν το τρόπο . Εδώ λοιπόν πρέπει να απαντήσω ότι δεν μπορεί όλοι και ταυτοχρόνως κάθε εργασιακή μέρα να συμπεριφέρονται έτσι, δεν μπορεί όλοι ή οι περισσότεροι συνεχώς μέρες και μήνες να έχουν το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς όταν φεύγουν από την εργασία τους, αυτό υποδηλώνει κάτι κρυφό και αφανές.

Η ουσία αυτού του δείκτη είναι πως όταν βλέπεις εργαζόμενους ευδιάθετους χαμογελαστούς ισορροπημένα χαλαρούς όσο πλησιάζει η ώρα να εγκαταλείψουν τα πόστα τους το χώρο εργασίας τους ή όταν τους βλέπεις να κάθονται παραπάνω στις θέσεις τους πολιτισμένα να συνδιαλέγονται μεταξύ τους με χαρούμενη διάθεση ή ακόμα να σηκώνουν το τηλέφωνο του γραφείου τους παρότι έχει λήξει ο χρόνος εργασίας επειδή ακριβώς βρίσκονται σα παρέα εκεί τότε καταλαβαίνεις πως γίνεται δουλεία σοβαρή λειτούργει η ομάδα με ισχυρές σχέσεις άρα συνυπάρχει ανθρωπιά και σοβαρότητα μαζί με χαρά και ευθύνη. Υπάρχει ένα παραγωγικό μοντέλο πολύ αποτελεσματικό και ταυτόχρονα οικονομικά προσοδοφόρο.

Ο ιδιοκτήτης αυτής της επιχείρησης έχει κατορθώσει να υπάρχει μέσα σε κάθε τμήμα και να εργάζεται ο ίδιος με τον ζήλο που τον διακρίνει για να πετύχει το σκοπό της.

Με την παραδοχή ότι κανένας άνθρωπος δε θέλει να εργάζεται ή ότι θέλει να εργάζεται λίγο, όταν βλέπεις εργαζόμενους να μην προσπαθούν να φύγουν τρέχοντας κάθε μέρα από το χώρο εργασίας τους καταλαβαίνεις πως σε μια τέτοιου είδους επιχείρηση η εργασιακή κουλτούρα είναι ένα σταθερό υπόβαθρο που επάνω του παράγεται ουσιαστικό έργο που σίγουρα θα φέρει καλά οικονομικά αποτελέσματα.   

΄Οταν οι άνθρωποι έχοντας το ρολό του εργαζόμενου αισθάνονται άνετα μέσα στο χώρο εργασίας τους και τον βλέπουν σα μια προέκταση του δικού τους χώρου τότε μπορούμε να μιλάμε με μεγάλη βεβαιότητα για επιτυχημένο management που ξέρει πως ο εργαζόμενος που παρότι γνωρίζει ότι δεν την έφτιαξε αυτός την επιχείρηση ή ότι δεν του ανήκει την αισθάνεται σαν κάτι δικό του που μάχεται μαζί με κάποιους άλλους ομοϊδεάτες του για να διατηρήσει αυτό το οικοδόμημα ώστε να μη το χάσει γιατί ζει με ελευθερία και απολαμβάνει το χρόνο του στο χώρο του, είναι αυτός που θα λειτουργήσει πολύ αποδοτικότερα.

Στην Ελλάδα βέβαια όπως και σε όλες τις υπανάπτυκτες χώρες ο δείκτης αυτός είναι πάντα κοντά στο μηδέν η μιζέρια των εργοδότων και εργαζομένων μαζί με το ναρκισσιστικό management που υπάρχει παντού ως πάγια και αδιασάλευτη εργασιακή κουλτούρα  δεν μπορούν να ανεβάσουν ψηλότερα αυτόν τον δείκτη.

Κολλημένοι στην μακιαβελική θεώρηση του 16ου αιώνα των ανθρωπίνων σχέσεων δεν επιτρέπουν οι εργοδότες τύπου ΣΕΒ κυρίως να αποδεσμευτουν και να …» ξεβλαχέψουν » …  και τα δυο μέρη .

Κολλήσαμε στο εργασιακό μεσαίωνα εδώ και τόσους αιώνες και διερωτώμαι πάντα άραγε είναι τόσο χαζοί οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι τους ή είναι απλά τόσο πονηροί φουκαράδες που πάνε ενάντια στο συμφέρον τους;

Η παιδεία φαίνεται στη συμπεριφορά και όχι στη μόρφωση

Στην σημερινή εποχή υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι μορφωμένος είναι ο άνθρωπος που έχει πολλά πτυχία. Στην πραγματικότητα, η μόρφωση δεν καθορίζεται από τα πτυχία που έχουμε αλλά από την συμπεριφορά! Συμπεριφορά που έχει διαμορφωθεί από το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο έχουμε μεγαλώσει. Αξίες και ιδανικά που έχουμε υιοθετήσει από τους γονείς μας και βάση αυτών πορευόμαστε στην ζωή!

Πόσοι άνθρωποι, έχουν αμέτρητα πτυχία, μεταπτυχιακό, ακόμη και διδακτορικό αλλά η απαράδεκτη συμπεριφορά τους τους κάνει υποδεέστερους; Πόσοι άνθρωποι είναι σε υψηλές θέσεις του επαγγελματικού στίβου αλλά η κατάχρηση της εξουσίας τους δεν συμβαδίζει με το κύρος και την αξιοπιστία που πρέπει να είχαν λόγω των ανώτερων σπουδών τους;

Γιατί πολύ απλά η μόρφωση που αποκτάμε από τις σπουδές μας και η συμπεριφορά που έχουμε δεν είναι αλληλένδετα! Οι σπουδές, μας δίνουν τα απαραίτητα εφόδια και τις γνώσεις για να ανταπεξέλθουμε στο επάγγελμα το οποίο έχουμε επιλέξει. Οσο σπουδαίες και αν θεωρούνται, δεν μπορούν να μας κάνουν απαραίτητα σωστό άνθρωπο!

Η μόρφωση δεν αντικαθιστά τις αρχές που παίρνουμε από την οικογένεια μας όπως την ευγένεια, την ηθική, την αξιοπρέπεια.

Είναι πολύ σημαντικό να αφήσουμε το στίγμα μας σε αυτή την ζωή λόγω της προσωπικότητας μας και όχι μόνο λόγω της επαγγελματικής μας καταξίωσης! Η μόρφωση δεν είναι θέμα τίτλων σπουδών, είναι θέμα ανατροφής!

Πηγή: http://www.newsone.gr

http://www.tromaktiko.gr/125669/i-paideia-fainetai-sti-sumperifora-kai-ochi-sti-morfosi/

Δημόκριτος σοφά λόγια

Εκείνος που σε επαινεί για κάτι που δεν έχεις, επιθυμεί να σου αποσπάσει εκείνο που έχεις

Η δόξα και ο πλούτος, χωρίς σύνεση, δεν είναι πράγματα ασφαλή.

Η ευτυχία ή η δυστυχία των ανθρώπων δεν εξαρτώνται από την περιουσία ή το χρυσό που διαθέτει. Η ευτυχία ή η δυστυχία του βρίσκονται στην ψυχή του

Καλό δεν είναι το να μην αδικείς, αλλά να μην θέλεις να αδικείς

Η σοφία του πατέρα είναι η καλύτερη συμβουλή για τα παιδιά του

Όπου η αρετή δεν εκτιμάται, εκεί η κακία μιλάει ελεύθερα.

Να σκέφτεσαι σωστά, να μιλάς σωστά και να πράττεις αυτά που πρέπει

Είναι καλύτερα να σκέφτεσαι πριν από τις πράξεις παρά να μετανοείς αργότερα γι’ αυτές.

Το χειρότερο στοιχείο στην εκπαίδευση της νεολαίας είναι η ευκολία. διότι αυτή γεννάει εκείνες τις ηδονές, από τις οποίες προέρχεται η κακία