«Δεν μπορούν να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο»: Εσείς κ. πρωθυπουργέ τι κάνετε για αυτό;

Χρήστος Σουρουλής*

ΛΙΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ / INTIME NEWS

Τι κάνει λοιπόν ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση; Απλά …διαπιστώνει το πρόβλημα. Και το μετατρέπει σε πρόβλημα των άλλων. Και σε ιδεολόγημα. Και προσπαθεί μέσω αυτού να νομιμοποιήσει την πολιτική επιλογή δημιουργίας ενός φτηνού και ει δυνατόν πειθήνιου εργατικού δυναμικού, που θα δουλεύει πολύ, θα πληρώνεται ελάχιστα και δεν θα διαμαρτύρεται καθόλου. Δίπλα σε αυτό, θα στοχοποιήσει και τους εκπαιδευτικούς

Στην παρουσίαση του νομοσχεδίου για την – μεταξύ άλλων διατάξεων – ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών η κ. Κεραμέως επιστράτευσε τα «μεγάλα μέσα», τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Ίσως το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης έκρινε πως η συνδρομή του πρώτου τη τάξει πολιτικού αντρός να καθιστούσε πειστικότερο το αφήγημα για τους κακούς εκπαιδευτικούς που χρειάζονται βελτίωση. Ίσως και ο πρωθυπουργός να ήθελε να θυμίζει στο συντηρητικό του ακροατήριο ότι είναι πρωτοστάτης και υπέρμαχος του «αγαθά κόποις κτώνται» (την ίδια ημέρα που υποσχέθηκε δωροκάρτα 150 ευρώ σε όποιον νέο 18-25 ετών κάνει το αντικόβιντ εμβόλιο – πάρτε το σαν χιούμορ).

Στην εν λόγω φιέστα, που ευτυχώς πλαισιώθηκε από τις διαμαρτυρίες εκπαιδευτικών και γονέων, ο πρωθυπουργός είπε ότι «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι κατ’ ανάγκη στο Πανεπιστήμιο». Κάποιοι χαρακτήρισαν τη δήλωσή του κυνική. Άλλοι είπαν ότι έτσι είναι, τι να κάνουμε, το Πανεπιστήμιο δεν είναι για όλους. Τι από τα δύο ισχύει;

Στην πραγματικότητα ισχύουν και τα δύο, ανάλογα με το ποιοι το λένε, τι εκπροσωπούν και τι ευαγγελίζονται. Π.χ. η μεγάλη εργοδοσία πιστεύει το δεύτερο, γιατί αυτό τη συμφέρει. Αλίμονο αν γεμίσουμε με στρατιές μορφωμένων προσοντούχων πολιτών που θα απαιτούν απολαβές αντίστοιχες των προσόντων τους. Η Εξουσία (η οποία πρακτικά περίπου ταυτίζεται με τη μεγάλη εργοδοσία) επίσης δεν ενθουσιάζεται στην ιδέα μιας κοινωνίας με υψηλό πνευματικό επίπεδο. Για αυτούς ναι, δεν μπορούν όλοι, και κυρίως δεν πρέπει, να πάνε στο Πανεπιστήμιο.

Φυσικά ο κ. Μητσοτάκης δεν θα μας πει ότι μιλάει ως εκπρόσωπος (ή μέλος) της εργοδοσίας και της εξουσίας, αλλά ως πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων κλπ κλπ. Ως πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων λέει λοιπόν ανερυθρίαστα ότι δεν πρέπει να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο. Γιατί; «Γιατί θα σπουδάσουν κάτι που τους αρέσει αλλά δεν θα βρουν δουλειά», είναι η απάντηση. Και το ερώτημα είναι: Η Πολιτεία τι κάνει ώστε οι πολίτες να μπορούν να κάνουν τη δουλειά που τους αρέσει; Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει για όλους (πράγμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση), πώς να δεχτούμε ότι δεν γίνεται παρά για ελάχιστους;

«Δεν μπορούν όλοι να πάνε στο Πανεπιστήμιο». Ακούσαμε μια πιθανή σοβαρή ερμηνεία από τον κ. Πρωθυπουργό και όσους ανακυκλώνουν τον ίδιο αφορισμό; Όχι.

Γιατί μια σοβαρή ερμηνεία π.χ. θα έθετε τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων του εκπαιδευτικού συστήματος, των σοβαρών ανεπάρκειών του, των αιτιών που δεν το καθιστούν ελκυστικό για την πλειοψηφία των μαθητών. Και φυσικά μια σοβαρή ερμηνεία δεν θα μπορούσε να παραβλέψει τις ταξικές ανισότητες που εν πολλοίς ευθύνονται για το ότι «δεν μπορούν όλοι να πάνε στο Πανεπιστήμιο».

Τι κάνει λοιπόν ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση; Απλά …διαπιστώνει το πρόβλημα. Και το μετατρέπει σε πρόβλημα των άλλων. Και σε ιδεολόγημα. Και προσπαθεί μέσω αυτού να νομιμοποιήσει την πολιτική επιλογή δημιουργίας ενός φτηνού και ει δυνατόν πειθήνιου εργατικού δυναμικού, που θα δουλεύει πολύ, θα πληρώνεται ελάχιστα και δεν θα διαμαρτύρεται καθόλου. Δίπλα σε αυτό, θα στοχοποιήσει και τους εκπαιδευτικούς, ενώ δεν θα δώσει δεκάρα τσακιστή για την αναβάθμιση των υλικοτεχνικών υποδομών ή για επαρκείς διορισμούς. Παλιά συνταγή, δοκιμασμένη.

Εγώ πάντως θα έλεγα, με λίγη καλοκαιρινή θυμηδία, ότι δεν μπορούν και δεν πρέπει όλοι κατ’ ανάγκη να γίνουν πρωθυπουργοί.

*Χρήστος Σουρουλής

Φιλόλογος Πειραματικού ΓΕΛ Ρεθύμνου

Πρώην αιρετός ΠΥΣΔΕ

Εικονική η πραγματικότητα που παρουσιάζουν, τύφλα να ‘χει η προπαγάνδα

Ευρωβαρόμετρο: Το 71% δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση – Ράπισμα στις εγχώριες δημοσκοπήσεις

Τα αποτελέσματα της έρευνας του Ευρωβαρόμετρου αποτελούν κόλαφο για την ελληνική κυβέρνηση και τους Έλληνες δημοσκόπους. Χαρακτηριστικά, μόνο το 28% εμπιστεύεται την κυβέρνηση την ίδια ώρα που οι εγχώριοι δημοσκόποι έχουν τη ΝΔ ακλόνητη στο 38%.

Σε όλα τα ζητήματα η πραγματικότητα, που καταγράφει το Ευρωβαρόμετρο, δεν έχει καμία σχέση με αυτή παρουσιάζεται στην Ελλάδα.

Έχουμε λοιπόν τα ακόλουθα συγκλονιστικά ποσοστά μίας τεράστιας δυσαρέσκειας:

Το 78% θεωρεί τη γενική κατάσταση της χώρας κακή.

Το 90% θεωρεί την κατάσταση στην οικονομία κακή.

Το 54% θεωρεί την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών κακή.

Το 92% θεωρεί την κατάσταση στην απασχόληση κακή.

Το 76% θεωρεί την παροχή των δημόσιων υπηρεσιών κακή.

Το 65% θεωρεί ότι η χώρα πάει προς τη λάθος κατεύθυνση και το 31% προς τη σωστή.

Εκεί κοντά στο 31% πρέπει να είναι και το αληθές ποσοστό της ΝΔ.

Επίσης, το 61% δεν είναι ικανοποιημένο από τα μέτρα κατά της πανδημίας, το 67% δεν είναι ικανοποιημένο από τη λειτουργία της δημοκρατίας, το 71% ΔΕΝ εμπιστεύεται την κυβέρνηση και το 84% πιστεύει ότι δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου.

πηγη

http://www.tribune.gr/politics/news/article/745919/eyrovarometro-to-71-den-empisteyetai-tin-kyvernisi-rapisma-stis-egchories-dimoskopiseis.html

«Καλή Παναγιά»: 5 άκυρες και εκνευριστικές ευχές

Να καταργηθούν με νομοθετικό διάταγμα!

Γράφει ο Γιώργος Μαραθιανός

 

Ναι, ok, υπάρχουν και σημαντικότερα ζητήματα να ασχοληθείς.

 

Προφανώς δεν είναι ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.

Δεν γίνεται όμως να μην το παρατηρήσεις και να μην το παραδεχθείς:

Στην ελληνική καθημερινότητα αναπαράγονται και αναμασιούνται ένα κάρο άκυρες ευχές.

Ένας σωρός άκυρες εκφράσεις που όχι μόνο δεν εξαλείφονται, αλλά πολλαπλασιάζονται με εκνευριστικό ρυθμό.

Κάποια μνημεία ανοησίας που κάθε φορά που φτάνουν στ’ αυτιά σου σε βάζουν στον πειρασμό να διορθώσεις τον μπαγλαμά που τα ξεστομίζει.

Όπως, για παράδειγμα, τα εξής:

Καλή απόλαυση

 

Η αποθέωση του πλεονασμού. Μια ανόητη υπερβολή. Πιο περιττό και από ερώτηση «ήρθες» αμέσως μόλις έχεις μπει στο σπίτι.

Δηλαδή γίνεται η απόλαυση να είναι κακή;

Μπορεί μια απόλαυση να πάει στραβά και χρειάζεται να ευχηθείς για τη θετική εξέλιξή της εκ των προτέρων; Όχι. Απλώς κάποιος ξεκίνησε αυτή τη σαχλαμάρα πλασάροντάς την ως ιδιαίτερη και εκλεπτυσμένη ευχή (κατά κύριο λόγο σε σερβίρισμα) και καθιερώθηκε έπειτα ως μόνιμη μπούρδα.

 

Καλή επιτυχία

Άλλο ένα ενδεικτικό παράδειγμα αχρείαστης ευχής. Άσκοπης κατανάλωσης λέξεων. Θες να δώσεις τη θετική σου ενέργεια σε κάποιον ενόψει οποιουδήποτε εγχειρήματος και το μόνο που του προσφέρεις είναι ένα έξτρα επίθετο που πουθενά δεν είναι αναγκαίο.

Εκτός κι αν η επιτυχία (όπως και η απόλαυση πριν) γίνεται να είναι και άσχημη. Πόσο δύσκολο είναι -αφού σε αυτή την περίπτωση όντως μπορεί να είναι καλή ή κακή- να ευχηθείς απλά «καλή τύχη»;

 

Καλό χειμώνα (στις αρχές Αυγούστου)

Πάμε τώρα στα σκληρά. Στις ευχές που χαρακτηρίζονται παπαριές -όχι εξαιτίας λανθασμένης διατύπωσης, αλλά εξαιτίας λανθασμένης συναναστροφής ατόμων. Γιατί ΟΧΙ, φίλε μου! Δεν χρειάζεσαι στη ζωή σου κάποιον που σου τρώει (έστω και μεταφορικώς) μέρες του καλοκαιριού. Που θέλει (ενδεχομένως επειδή οι δικές του διακοπές τελειώσανε) να σε βάλει κι εσένα σε ρυθμούς άγχους. Που -ακόμα και ακούσια- σου υπενθυμίζει ότι τέλειωσε η χαλάρωση και ξαναρχίζει το γ…ήσι.

Καλό παράδεισο

Είναι ευαίσθητο θέμα ο θάνατος. Κι εννοείται ότι κανείς δεν θα υπαγορεύσει στον άλλον πώς να εκφράσει τη στενοχώρια, τον θρήνο ή την οδύνη του. Πραγματικά όμως, ρε φίλε, τι θα πει «καλό παράδεισο»; Ok, είναι κατανοητό το νόημα.

Καταλαβαίνει ο άλλος τι θες να πεις. Αλλά επειδή το ίδιο θα ίσχυε και αν κολλούσες το «καλό» σε οποιονδήποτε προορισμό, φαντάζομαι δεν θα ευχηθείς σε έναν φίλο σου που φεύγει για Ολλανδία «καλό Άμστερνταμ»!

 

Καλή Παναγιά

Εδώ αρχίζουμε και μπαίνουμε στην παράνοια. Στη διασταύρωση της κραυγαλέας ασυνταξίας με την παντελή απουσία οποιουδήποτε νοήματος. Προσευχόμενος να πέσει ο Δεκαπενταύγουστος Παρασκευή ή Δευτέρα (ώστε να κολλήσει ένα ωραίο πασοκικό τριήμερο) ο μέσος Ελληναράς έχει καθιερώσει ειδική ευχή πλέον για τη γιορτή. Κι ακόμα κι εκεί, ρε φίλε, να μην κουραστεί. Να… κόψει δρόμο.

Και αντί να ευχηθεί μεμονωμένα «καλό ταξίδι», «καλά να περάσετε», «καλές μάσες», τα συμπυκνώνει όλα στο ασαφές (όσο και λαϊκίστικο) πακετάκι «καλή Παναγιά».

 

ΠΗΓΗ

 

 

20 τύποι ανθρώπων που πίνουν καφέ

 

«Ανθ’ Ημών κύνες και σύαγροι» Μιχαήλ Στρατουδάκης

 

Η αξιοπρέπεια των ατόμων τα οποία αποτελούν τον «Κυρίαρχον Λαόν», οσημέραι αποσβέννυται, χάνεται, περιφρονείται, τίθεται εκ ποδών. Την θέση της λαμβάνουν αλλότριες σκοπιμότητες, έμβιες και υλικές προτεραιότητες. ΄Ισως ακούγεται υπερβολικόν αλλά απεναντίας είναι πολύ κάτω της σκληρής πραγματικότητος. Εσχάτως για λόγους αισχρής εισπρακτικότητας, μας υπεχρέωσαν να πληρώνομεν τις πλαστικές σακούλες αγοράς τροφίμων!! Μεγαλύτερη ταπείνωση για τον φτωχόν ‘Ελληνα, δεν έχει ξαναγίνει.

Από την άλλην πλευράν της ποδοπατήσεως του Έλληνα είναι η άκρως υπερβολική προστασία των οικοσίτων ζώων με προεξάρχουσα αυτήν των σκύλων. Απόλυτη προστασία και απόλυτη φροντίδα για τα ανωφελή σκυλάκια! Το Κράτος Νομοθέτησε ότι αν ενοχλήσει κάποιος με οπονδήποτε τρόπον το άχρηστον ή επικίνδυνον σκυλί, αν το αποκρούσει ενώ του επιτίθεται, τιμωρείται ποινικώς και, συν τοις άλλοις του επιβάλλεται πρόστιμον τριάντα χιλιάδων (30.000) Ευρώ, καταβλητέων αυθωρεί!! Δεν επιτρέπεται καμμία πράξη η οποία να δείχνει απόπειρα εκδιώξεως κάποιου βρωμόσκυλου από κοντά μας, από τα παιδιά που έχομεν στην παιδικήν χαράν, έστω και αν αυτά πανικοβληθούν με το ψοφοδεές και ψειροβριθές αδέσποτον. Αν κάποιον εισήλθε στον κοιτώνα των ορνίθων (κοτέτσι) λάθρα και τις καταδιώκει ή τις πνίγει, δεν πρέπει να το αποπέμψομεν βιαίως, αλλά να το εκλιπαρούμεν να φάει όσον γίνεται λιγότερες! Αν το ραβδίσομεν έχομεν πρόστιμον 30.000 Ευρώ!!!

Αν ρυπαίνουν τους δρόμους δεν πρέπει να τα εμποδίζομεν!! Οδοί και πλατείες είναι τα αναγκαία (χεζουριά) για τα σκυλάκια!! Στην Γαλλίαν ο συνοδός πρέπει να έχει σκούπαν και φαράσι μαζί του και να συλλέγει τα κόπρανα, κάτι που εφηρμόσθη στον Δήμον Χαλανδρίου, αλλά δεν γνωρίζομεν αν συνεχίζει να τηρείται. Ο Νόμος δεν αναφέρει αν λεκτική ύβρις προς τους κύνες τιμωρείται και με ποίον ποσόν!!! Ίσως στις «κείνων ρήμασι», να μη υπήρχε ανάλογος διάταξη, διαφορετικώς θα υπερεψηφίζετο!!

Διάταξη προβλέπει κατασκευήν χώρων αδεσπότων σκύλων από Δήμους. Δύνανται και ιδιώτες να έχουν αναλόγους. Πως θα συντηρούνται αυτοί οι χώροι; Προσωπικόν, φηγητά, έξοδα καθαριότητος, υγειονομικά και άλλα. Μας είναι αναγκαίοι τέτοιοι χώροι; Όχι. Γιατί τους στηρίζομεν και γιατί να πληρώνομεν τέλη ασκόπως και ανωφελώς;; Δήμοι τινές δεν έχουν ούτε ένα Ευρώ διαθέσιμον για καθαρισμόν των οδών εκ των αγρίων χόρτων, γιατί να διαθέτουν για τα ανωφελή σκυλιά; Δεκάδες ανακοινώσεις βλέπομεν από τις Τηλεοράσεις από διάφορες ζωωφιλικές εταιρείες να προπαγανδίζουν την υιοθέτηση ενός σκύλου, όταν εμείς δεν έχομεν να φάμεν. Ποίος πληρώνει τα διαφημιστικά;;;

Σχεδιάζεται νομοθέτηση για κατασκευή χώρων αδεσπότων μακράν των πόλεων και σε βραχώδη ή δασώδη μέρη. Είναι σωστή λύση, για να απαλλαγούμεν από αυτήν την μάστιγα.

Δεν υπάρχει ανάλογην τιμωρία, όταν οι άνθρωποι βασανίζονται, δέρρονται, σιδερώνονται, εκδέρονται με θλώντα όργανα, ληστεύονται, σκοτώνονται από κακοποιά στοιχεία. Σε καμμίαν από τις βασανιστικές αυτές περιπτώσεις ανθρώπων δεν προβλέπεται η καταβολή των 30.000 Ευρώ από κάθε δράστην. Έπρεπε με την σύλληψη να γίνεται άμεσος καταβολή των 30.000 Ευρώ και κατόπιν η ποινική διαδικασία. Όμως οι άνθρωποι δεν είναι προστατευόμενοι όπως τα σκυλάκια!!!

Από την άλλη πλευράν έχομεν τα αγριογούρουνα (σύαγρους) να κινούνται εντός των πόλεων με κινδύνους πολλαπλούς. Ήδη είχαμεν και τροχαία θύματα εξ αυτών. Έπρεπε να συλλέγονται και να διατίθενται στην αγοράν προς βρώσιν. Γιατί το απαγορεύρευει αυτό η εχέφρων πολιτεία; Για να διασωθεί το γένος; Ανάλογος υποστήριξη υπάρχει και για τους λύκους. Συντόμως θα γίνει ο άνθρωπος βορά των υπ’ αυτού προστατευομένων αγρίων ζώων. Και αυτό γιατί ασχολείται με δευτερεύοντα στην ζωήν του θέματα και περιφρονεί τα πρωτεύοντα και κυρίαρχα. Την καθαράν πορείαν των ανθρώπων προς την επιβίωση, η οποία αυτήν την στιγμήν ευρίσκεται σε κλονισμόν, μη αναστρέψιμον, μαζί με το κύρος το οποίον έχει περιφρονηθεί και έχει προταθεί η υπεράσπιση επικινδύνων ζώων. Γιατί έχουν θέσει σε πρώτην μοίραν την υπεράσπιση των ανωφελών ζώων;; Η καταφανής αυτή αντίθεση μας θυμίζει το του Ησιόδου. «Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρόν ύδατι».

 

πηγη

Ψεύτικοι άνθρωποι χαρακτηριστικά

Πόσες φορές σας έχει τύχει να γνωρίσετε κάποιον ο οποίος σας είχε δώσει άλλη εντύπωση στην αρχή; Πόσοι άνθρωποι στη ζωή σας αποδείχτηκαν ότι δεν ήταν αντάξιοι των προσδοκιών σας; 

Δυστυχώς, πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να καταλάβουμε από την αρχή έναν άνθρωπο. Αλλά ακόμη κι αν καταλάβουμε ότι κάτι πάει στραβά, παραβλέπουμε τα ένστικτά μας και προχωράμε, κάνουμε παρέα μαζί τους, και στο τέλος καταλήγουμε στο αρχικό συμπέρασμα. Ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ψεύτικοι.

Και, δυστυχώς, δεν είναι λίγοι.

Δείτε παρακάτω μερικά χαρακτηριστικά τους για να μάθετε να τους ξεχωρίζετε από μακριά.

 πηγη 

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΣΕ ΠΡΩΗΝ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΔΕΥΑ ΖΑΧΑΡΩΣ

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΑΠΑΤΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ 

9 Ιανουαρίου 2015

Σε φυλάκιση πέντε ετών καταδίκασε σήμερα το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Πάτρας τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΥΑ Ζαχάρως , ένα μέλος του ΔΣ και έναν υπάλληλο,  για την απίστευτη κομπίνα που έστησαν στις αρχές του 2000 σε βάρος του εργάτη Γεωργίου Ρέτζιου με σκοπό να διορίσουν συγγενικό τους πρόσωπο.

Την υπόθεση είχε αποκαλύψει με ρεπορτάζ το περιοδικό HOT DOC τον Απρίλη του 2013 .

Ο εργάτης πέτυχε σε διαγωνισμό μέσω του ΑΣΕΠ στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) της Ζαχάρως Ηλείας, αλλά δεν πήγε ποτέ για δουλειά καθώς εξαπατήθηκε από μέλη του διοικητικού συμβουλίου, οι οποίοι προσέλαβαν τον ανιψιό του προέδρου της υπηρεσίας ! Το πλέον προκλητικό  είναι ότι ο «ανιψιός», ενώ παραπέμφθηκε μαζί με δύο μέλη του Δ.Σ. σε δίκη με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα και παρά την καταδίκη του ,  εξακολουθεί να εργάζεται σήμερα, σαν να μη τρέχει τίποτα.

Ερωτηματικά για τη Δικαιοσύνη 

Η υπόθεση προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά για τον γενικότερο τρόπο λειτουργίας της Δικαιοσύνης καθώς , η εκδίκασή της εκκρεμούσε από το 2002 και είχε αναβληθεί παραδόξως πάνω από δέκα φορές ! Ερωτηματικά προκαλεί και η στάση του εισαγγελέα της έδρας στο πρόσφατο δικαστήριο που έγινε , καθώς σύμφωνα με τις καταγγελίες της μητέρας του Γιώργου Ρέτζιου , ο εισαγγελικός λειτουργός πρότεινε την αθώωση των τριών κατηγορουμένων με το σκεπτικό ότι το κακούργημα που είχαν διαπράξει ήταν πλημμέλημα και συνεπώς είχε παραγραφεί !     

Εκκρεμούσε η υπόθεση πάνω από δέκα χρόνια !

« Πάνω από δέκα χρόνια τρέχαμε στα δικαστήρια για την εκδίκαση της υπόθεσης που αναβαλλόταν περιέργως κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Ξοδέψαμε όλα αυτά τα χρόνια πάρα πολλά χρήματα και το παιδί μου αναγκάστηκε να ξενιτευτεί και γίνει μετανάστης στη Γερμανία με την οικογένειά του.» – ανέφερε ματαξύ άλλων στο www.apokalypseis.com          η Δήμητρα Ρέτζιου μητέρα του Γιώργου και κατήγγειλε ότι : «Ολα αυτά τα χρόνια υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιοι δεν ήθελαν να γίνει η δίκη. Αν δεν είσαστε εσείς να αναδείξετε το θέμα ακόμη θα τρέχαμε από αναβολή σε αναβολή…»   

Τι αναφέρει το Βούλευμα για την απάτη

Σύμφωνα με το υπ. αριθμ. 55/2004 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας, η απάτη στήθηκε εις βάρος του φτωχού 26χρονου εργάτη Γιώργου Ρέντζιου από τον τότε πρόεδρο της ΔΕΥΑ Ζαχάρως Ηλείας Κ.Β., με σκοπό να διορίσει στη θέση τον ανιψιό του! Στην υπόθεση φέρεται αναμειγμένος και ο Δ.Δ., μέλος τότε του Δ.Σ της ΔΕΥΑΖ.

Κατά των δύο ανωτέρω προσώπων ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για απάτη και τους επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης της εξόδου από τη χώρα, ενώ ποινική δίωξη για ηθική αυτουργία στην απάτη έχει ασκηθεί και στον ανιψιό που τοποθετήθηκε παράνομα στην ΔΕΥΑ Ζαχάρως. Και οι τρεις παραπέμφθηκαν στις 26 Μαρτίου 2007 στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Πάτρας.

Οπως επισημαίνεται στο σχετικό βούλευμα 55/2004 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΖ και το μέλος του Δ.Σ. απέκρυψαν από τον εγκαλούντα ότι είχε επιτύχει με βάση την 318/18.2.2002 απόφαση του ΑΣΕΠ στη θέση του εργάτη ύδρευσης, παρ” ότι τους είχε κοινοποιηθεί ενημερωτικό έγγραφο από το ΑΣΕΠ.

Στη συνέχεια οι δύο κατηγορούμενοι παρέστησαν ψευδώς στον εγκαλούντα ότι η παραπάνω θέση είχε καταργηθεί και ότι είχε προκηρυχθεί άλλη θέση δίμηνης διάρκειας για το Δημοτικό Στάδιο Ζαχάρως, την οποία και τον παρότρυναν να καλύψει.

Ο εργάτης έπεσε στην παγίδα των δύο κατηγορουμένων, οι οποίοι μάλιστα τον υποχρέωσαν -έπειτα από συνάντηση μαζί τους στο υπόγειο της ΔΕΥΑΖ- να υπογράψει και υπεύθυνη δήλωση (!) του Ν. 1599/86 ότι δεν επιθυμούσε να εργαστεί ως εργάτης στη ΔΕΥΑΖ. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ζαχάρως απέστειλε τη συγκεκριμένη δήλωση στο ΑΣΕΠ, με σκοπό να λάβει τελικά τη θέση ο ανιψιός του, Θ.Γ. (!)

Στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας γίνεται λόγος για «δολιότητα των προθέσεων των κατηγορουμένων» και για «εγκληματικό σχέδιο», με σκοπό να παραπλανηθεί ο τότε 26χρονος Γιώργος Ρέντζιος και να δηλώσει εγγράφως ότι δεν επιθυμεί την πρόσληψή του.

Οι κατηγορούμενοι στράφηκαν κατά του 55/2004 βουλεύματος στο Συμβούλιο Εφετών Πατρών, το οποίο στις 7 Οκτωβρίου 2004 με το υπ. αριθμ. 247/2004 βούλευμά του απέρριψε τις εφέσεις τους και επικύρωσε το σχετικό βούλευμα για την παραπομπή τους σε δίκη.

Επίσης το «Ε» Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ. αριθμ. 1257/2006 απόφασή του στις 17 Μαΐου 2006 απέρριψε τις αιτήσεις των τριών κατηγορουμένων για την αναίρεση του 247/2004 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Πατρών.-

πηγη http://apokalypseis.com/?p=5569

Όταν η αστυνομία “έβγαλε τα κάστανα απ΄τη φωτιά”

 

Από Κύα Τζήμου –

Εικόνες: © Κύα Τζήμου

Στην Αριστοτέλους γινόταν το αδιαχώρητο. Παρασκευή απόγευμα, η ατμόσφαιρα γιορτινή εν αναμονή του δημάρχου που σήμερα θα «ανάψει» το δένδρο της Πλατείας. Γωνία Τσιμισκή με Αριστοτέλους όμως ο κόσμος παραήταν πολύς για να πιστέψεις ότι περίμεναν το πράσινο για να περάσουν. Μετά ξεχώριζες ανάμεσα στο πλήθος τα άσπρα κράνη των αστυνομικών. Πρέπει να ήταν 6-7, λες δεν μπορεί φονικό θα έχει γίνει.

Η πραγματικότητα ήταν βέβαια σουρεαλιστική όπως αρμόζει σ΄αυτήν την πόλη που δεν παύει να σε εκπλήσσει. Η εν λόγω αστυνομική δύναμη είχε φτάσει επί τόπου μετά από καταγγελία για να συλλάβει τον γνωστό καστανά της γωνίας.

Ο ηλικιωμένος φώναζε πως δεν είναι παράνομος, οι αστυνομικοί έλεγαν πως το καροτσάκι κατάσχεται. Ο ηλικιωμένος ούρλιαζε πως αυτόφωρο δεν πάει και χτυπιόταν ενώ οι αστυνομικοί τραβούσαν το καροτσάκι με τα κάστανα.

Κάστανα σκόρπισαν παντού στο πεζοδρόμιο, ο κόσμος παρακολουθούσε αμήχανος ενώ οι αστυνομικοί φάνηκαν ακόμη πιο αμήχανοι μπροστά στη φασαρία που δεν μπορούσαν να ελέγξουν. Γιατί πώς να σύρουν τον γέρο άνθρωπο μπροστά σε τόσο κόσμο. Εν τω μεταξύ ο γερανός έφτασε και πάρκαρε απέναντι με σκοπό να παραλάβει το καρότσι και τα κάστανα, ενώ και ένα περιπολικό κατέφθασε για να συμπληρώσει το σκηνικό και να παραλάβει τον «εγκληματία».

Και τότε ήταν που ο άνθρωπος λιποθύμησε. Μια γυναίκα προσπαθούσε να του βάλει ένα μπουφάν στο προσκεφάλι ενώ οι αστυνομικοί εξακολουθούσαν να στέκονται αμήχανοι περιμένοντας το ασθενοφόρο που προς τιμήν τους κάλεσαν αμέσως. Θέλετε να μετρήσετε μαζί μου; Επτά Αστυνομικοί με κράνη, δυο περιπολικά με άλλους τέσσερις μέσα και ένας γερανός με άλλους δυο. Και το ασθενοφόρο θα ακολουθούσε.

Όταν στην Ζεύξιδος γινόντουσαν φασαρίες με θύματα, οι ιδιοκτήτες παραπονιόντουσαν πως καλούσαν την αστυνομία και δεν πήγαινε. Τώρα ξαφνικά για έναν καστανά θεώρησαν σωστό να μετακινηθεί ολόκληρο αστυνομικό τμήμα για να τον μαζέψει. Το αν ήταν παράνομος ή όχι στην περίπτωση περνά σε δεύτερη μοίρα. Καθημερινά γίνονται τόσες παρανομίες και δεν καταφτάνει ούτε αστυνομική ρόδα.

Δεν ξέρω αν όλοι αυτοί οι αστυνομικοί έδειξαν στον κόσμο την άριστη λειτουργία της αστυνομίας κατά της παρανομίας. Εγώ πάντως δεν αισθάνθηκα πιο ασφαλής με έναν καστανά λιγότερο στον δρόμο. Μέρες που είναι, αναρωτιέμαι η αφελής αν διαθέτουμε τόσους πολλούς αστυνομικούς ώστε να τους κατευθύνουμε σε τέτοιου είδους στόχους…

Κύα Τζήμου

Γεννήθηκα στην Αθήνα και έζησα την παιδική ηλικία ως νομάδας ανά την Ελλάδα μέχρι να προσγειωθώ στα 18 μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη και την αγκαλιά του Α.Π.Θ σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια να εντρυφήσω στην φιλοσοφία των Μαθηματικών. Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης χρησιμοποίησα ελάχιστα το πτυχίο μου στους επαγγελματικούς μου πειραματισμούς μέχρι που παθολογική μου αγάπη για το σινεμά με έφερε στην πόρτα της Parallaxi πριν από 15 χρόνια περίπου.

 πηγη http://parallaximag.gr/thessaloniki/maties-ston-poli/otan-astinomia-evgale-ta-kastana-ap%CE%84ti-fotia/

Βλάκας – βλακεία – δικτατορία

Οι επαγγελματίες της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα

Του Leonid Bershidsky

(Bloomberg View) – Η Ελλάδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση αν η κυβέρνηση μπορούσε να συλλέξει τους φόρους που χρωστούν οι αυτοαπασχολούμενοι. Αυτό είναι το μάθημα από μια έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας αυτό το μήνα και χρησιμοποιεί μια καινοτόμο μέθοδο για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής.

Είναι δύσκολο να υπολογιστεί η παραοικονομία. Ο Friedrich Schneider του Johannes Kepler University του Linz στην Αυστρία, η κορυφαία αυθεντία στην Ευρώπη για το θέμα, έχει επισημάνει ότι καμία από τις αποδεκτές μεθόδους δεν είναι απολύτως αξιόπιστη. Για παράδειγμα, η σύγκριση των στοιχείων για τις δαπάνες και τα εισοδήματα δεν είναι το ιδεατό καθώς τα αποτελέσματα διαστρεβλώνονται από παραλείψεις και λάθη στους εθνικούς λογαριασμούς: και η χρήση δεικτών όπως η κατανάλωση ενέργειας δεν λαμβάνει υπόψη τις δραστηριότητες σκοτεινών κλάδων που δεν απαιτούν πολύ ενέργεια. Ωστόσο, ο Schneider μετρά την ευρωπαϊκή παραοικονομία σε ετήσια βάση. Αυτές είναι οι εκτιμήσεις του 2014 από μια εργασία που δημοσιεύτηκε φέτος με δύο συνεργάτες:

Σε όρους ΑΕΠ, η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη παραοικονομία μεταξύ των χωρών της ΕΕ, χωρίς κομμουνιστικό παρελθόν – μετά την Κύπρο.

Ο Schneider εκτιμά ότι στην Ελλάδα, τα αδήλωτα εισοδήματα αντιπροσωπεύουν το 23,3% του ΑΕΠ ή 55,3 δισ. δολ. Αυτό περιλαμβάνει παράνομες δραστηριότητες όπως το εμπόριο ναρκωτικών και την πορνεία, καθώς και δραστηριότητες στην κανονική οικονομία. Εάν είχαν υποβληθεί οι φόροι – στο συντελεστή του 40% που ισχύει σήμερα – η παραοικονομία θα είχε συμβάλει 22 δισ. δολ. στα κυβερνητικά ταμεία, αναμφισβήτητα ένα ποσό που θα έκανε περιττά τα διεθνή πακέτα διάσωσης.

Η τελευταία έρευνα – των Νικολάου Αρταβάνη του Isenberg School of Management, Μαργαρίτας Τσούτσουρα του University of Chicago και Adair Morse του University of California στο Berkeley – τα μη δηλωθέντα εισοδήματα των αυτοαπασχολούμενων αντιπροσωπεύουν περίπου το μισό του συνόλου.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα στοιχεία από αιτήσεις δανείων σε μεγάλες ελληνικές τράπεζες. Κατά μέσο όρο, οι πελάτες των τραπεζών θα χρειάζονταν να δαπανήσουν το 78% του δηλωθέντος εισοδήματος τους για να εξυπηρετήσουν τα δάνεια που ζήτησαν. Η τράπεζα, ωστόσο, θεωρεί το δηλωθέν εισόδημα φανταστικό όπως και πολλές άλλες τράπεζες στην ανατολική και νότια Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, χρησιμοποιεί εκτιμήσεις ενός «μαλακού» – αφορολόγητου – εισοδήματος για το μοντέλο αξιολόγησης κινδύνου. Οι Αρταβάνης, Τσούτσουρα και Morse αναδημιούργησαν τις εκτιμήσεις αυτές και συμπέραναν ότι το πραγματικό εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων στην Ελλάδα είναι 75% με 84% υψηλότερο από αυτό που έχει ανακοινωθεί. Το 2006-2009, αυτό σήμαινε 9 δισ. ευρώ ($10,1 δισ.) με 11 δισ. ευρώ ετησίως σε απώλεια εσόδων για την ελληνική κυβέρνηση.

Η φοροδιαφυγή είναι συγκεντρωμένη σε ισχυρά επαγγέλματα, υψηλού μορφωτικού επιπέδου, συμπέραναν οι ερευνητές. Κατά μέσο όρο, ένας επαγγελματίας του ιατρικού κλάδου αποφεύγει 32.500 ευρώ το χρόνο σε φόρους. Και η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων στην Ε.Ε.: Σχεδόν το ένα τρίτο των Ελλήνων εργάζονται για τον εαυτό τους.

Ακόμη και η αριστερή κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος κατέληξε σε ανεφάρμοστα σχέδια για την πάταξη της φοροδιαφυγής – από τη χρήση νοικοκυρών και τουριστών για να συλλέγουν πληροφορίες για μικρές επιχειρήσεις έως την επιβολή τέλους στις αναλήψεις μετρητών – απέτυχε να στραφεί σε κορυφαίους επαγγελματίες της Ελλάδας. Ο Αρταβάνης και άλλοι έγραψαν:

Από 13 κλάδους, οι τέσσερις με τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή (ιατρικός κλάδος, μηχανικών, εκπαίδευσης και μέσων μαζικής ενημέρωσης) αντιπροσωπεύουν το 61,7% των μη δικηγορικών κοινοβουλευτικών ψήφων. Αν προσθέσουμε τις δυο επόμενες κατηγορίες (τουρισμός και λογιστές/χρηματοοικονομικά) το ποσοστό αυξάνεται σε πάνω από 80%, εξαιρουμένων των δικηγόρων, οι οποίοι θα μπορούσαν επίσης να είναι υψηλά στη φοροδιαφυγή. Η ευθυγράμμιση των επαγγελματικών χώρων των Ελλήνων βουλευτών με τους κορυφαίους σε φοροδιαφυγή κλάδους είναι μόνο μία σύνδεση, αλλά μπορεί να υποδηλώνει έναν πιθανό λόγο πίσω από την έλλειψη θέλησης για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Η πνευματική ελίτ της Ελλάδας θα μπορούσε να διορθώσει πολλά από τα οικονομικά προβλήματα της χώρας απλώς με το δηλώνει με ειλικρίνεια τα εισοδήματά της. Κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την άσκηση τέτοιου είδους πίεσης, ωστόσο. Οι ερευνητές προτείνουν πως η κυβέρνηση θα πρέπει να πουλά επαγγελματικές άδειες μέσω των ισχυρών επαγγελματικών ενώσεων: ένας σκληρός αλλά αποτελεσματικός τρόπος να συγκεντρωθούν περισσότερα χρήματα.

Η σκιώδης οικονομία – και ιδίως η εισφορές των επαγγελματιών – είναι μία τεράστια εν δυνάμει πηγή για τις κυβερνήσεις. Δυστυχώς, οι πολιτικοί, ο οποίοι συχνά προέρχονται από τις ίδιες επαγγελματικές τάξεις, ορισμένες φορές κάνουν τα στραβά μάτια.

πηγη http://www.capital.gr/bloomberg-view/3062828/oi-epaggelmaties-tis-forodiafugis-stin-ellada

Η εύστοχη ανάλυση του… Έλληνα αρχοντολαλάκα από αναγνώστη

Αγαπητό tromaktiko,

μια μικρή προσέγγιση, για τον νεοέλληνα που νιώθει άρχοντας, αλλά τελικά είναι… λαλάκας, ή καλύτερα, Αρχοντολαλάκας…

– Πάει ανάποδα με το «παπί» του, σε στενό μονόδρομο, ενώ οδηγεί με το ένα χέρι, γιατί με το άλλο κρατά και μιλά στο… κινητό του! Και ενώ στριμώχνεται και περνά (αντίθετα) δίπλα σου, σε κοιτά… προκαταβολικά άγρια, υπεροπτικά και αυθάδικα, με ύφος που λέει: «τρέχει τίποτα, μεγάλε»;

– Παρκάρει οριζόντια, σε διαγραμμισμένες κάθετες θέσεις πάρκινγκ ή «προσγειώνει» το σούπερ τζάμπο του, όπου κάτσει, μόλις βρει «διάδρομο», καταλαμβάνοντας έτσι τουλάχιστο δύο, απ’ τις δυσεύρετες θέσεις πάρκινγκ του κέντρου!

– Διπλοπαρκάρει και πάει λαϊκή, στο σούπερ μάρκετ ή και σινεμά και όταν επιστρέψει με το πάσο του και δει τους αγανακτισμένους που έχει μπλοκάρει, τους λέει στωικά: «έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι, 2 λεπτάκια έλειψα» ή (με επίδειξη περισσού χιούμορ)… «τι θες, να το πάρω μαζί μου, στην τσέπη μου να το βάλω»;

– Όταν τον ρωτάς «Εσύ τι λες; Σε ποια ταβέρνα να πάμε, ποια διαδρομή να ακολουθήσουμε, τι να παραγγείλουμε;;», αυτός είναι πολύ large και σου αφήνει πλήρη πρωτοβουλία «Ότι θες, ότι πεις!!» σου λέει και αμέσως μετά αρχίζει την κριτική: «λάθος ταβέρνα, φάγαμε όλη την κίνηση στο κεφάλι και μπαγιάτικα από πάνω» ενώ ΑΥΤΟΣ ο ίδιος, προχθές είχε πάει την καλυτερότερη ταβέρνα, όπου έφαγε τέλεια και πάμφθηνα!

– Την ίδια ώρα που σου μιλά για γκόμενες, παιχνιδάκια και μπαράκια, κτυπά το τηλέφωνο του και απαντά: «ναι αγαπούλα μου, στις 2 ακριβώς θα είμαι στο σπίτι, ναι, ναι δεν θα ξεχάσω, θα πάρω και ψωμί, ναι ασφαλώς από τον ξυλόφουρνο στο Κουν Καπί… εντάξει θα περάσω και από το μανάβικο, ναι, ναι θα διαλέξω 5-6 κολοκυθάκια… ναι φρέσκα, κατάλαβα θα είναι με τον ανθό τους, μα ναι αγαπούλα μου, ξέρω να τα ξεχωρίζω, όχι, όχι σου λέω, μόνο ένα καφέ έχω πιει, εντάξει γλυκιά μου, θα πάμε και επίσκεψη το βράδυ στη φίλη σου την Τασούλα, καλά, καλά μωρό μου, ξεκινάω τώρα αμέσως και έρχομαι!» και μετά, μ’ ένα πλατύ χαμόγελο μέχρι τ’ αφτιά, σε προλαβαίνει λέγοντας: «στις γυναίκες έτσι πρέπει να μιλάς, να τους κάνεις κάνα δυο χατίρια, για να τις κάνεις μετά εσύ κουμάντο»!

– Είναι ο δημόσιος υπάλληλος στης Πολεοδομίας, που πας να σε εξυπηρετήσει και σε τρέχει δεξιά-αριστερά, πάνω και κάτω κοιτάζοντας σε, αυστηρά, διερευνητικά, περισπούδαστα και αφ’ υψηλού, μέχρι να κάνεις αυτό που θέλει. Και μετά, αυτός ο ίδιος, πάει στην απέναντι δημόσια υπηρεσία, για δική του προσωπική δουλεία και νιώθει «σπουργιτάκι», μπροστά στον εκεί «γύπα» δημόσιο υπάλληλο του άλλου Υπουργείου!

– Είναι αυτός που δεν ανέχεται να στέκει σε ουρές πουθενά, να μη βρίσκει τραπέζι εκεί που θέλει, που δεν σου παραχωρεί προτεραιότητα, αλλά θυμώνει όταν και ο άλλος κάνει το ίδιο, είναι αυτός που κορνάρει συνεχώς ενώ οδηγεί, που δεσμεύει και τις δύο (τουλάχιστον) λωρίδες κυκλοφορίας, ώστε να επιλέγει συνεχώς πια φεύγει πιο πολύ, που σε μουτζώνει όταν σε προσπερνά, ενώ εσύ έχεις σταματήσει κανονικά στο πορτοκαλο-κόκκινο φανάρι της διασταύρωσης, που πετάει τα σκουπίδια του στο φρεάτιο του δρόμου, που το σκυλί του χέζει μπροστά στο μαγαζί σου και μετά σου λέει : «ζωάκι είναι το καημένο, τι να το κάνω, τάπα να του βάλω!;», κλπ, κλπ!

– Είναι αυτός, που κάνει, ότι δεν θέλει οι άλλοι να του κάνουνε, που θεωρεί αντίπαλο του τον Νόμο και ότι είναι τελικά υποτέλεια να «υποκύπτει» στις υποχρεώσεις του!

Ιστορίες καθημερινής τρέλας, που όμως είναι η ίδια μας η ζωή! Μια γενικευμένη καθημερινή τρέλα, αυθαιρεσίας που θεωρείται μαγκιά, εγωισμού που θεωρείται κουλτούρα, βλακείας που θεωρείται παλικαριά, συμφέροντος που θεωρείται δικαίωμα, ασυδοσίας που θεωρείται διεκδίκηση και εμμονών που θεωρείται προσωπικότητα!
Μια καθημερινή τρέλα, που ξεκινά σαν καλαμπούρι και γραφικότητα της παρέας και διογκώνεται σαν τη χιονοστιβάδα, στους δρόμους, στις δουλειές, στις Υπηρεσίες, στις σχέσεις, στα χωριά, στις πόλεις και στην κοινωνία μας ολόκληρη, μέχρι να γιγαντωθεί και να μας καταπλακώσει!

Το πρόβλημα είναι ότι… «οι άλλοι» (οι σκέτο-λαλάκες), είτε έχουν απηυδήσει από την τυραννία των «αρχόντων» και αποφασίζουν να τους μιμηθούν – να κάνουν τα ίδια, είτε απλά σιωπούν, λουφάζουν και μένουν στο περιθώριο  μη και κακο-χαρακτηριστούν, μη και προκαλέσουν την προνομιούχα τάξη, τους «αρχοντο» λαλάκες!

Είναι τελικά μεγάλο ελάττωμα, είναι σκέτη δειλία, να είσαι σωστός και τίμιος, νομοταγής και ευπρεπής πολίτης, διαλλακτικός και συγκαταβατικός άνθρωπος, να σέβεσαι και να αγαπάς… τους λαλάκες!

Αναγνώστης

πηγη http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/09/blog-post_76.html

ΑΥΤΟΙ είναι οι πιο εκνευριστικοί τύποι ανθρώπων στην παραλία! [photo]

Όσο καλός άνθρωπος κι αν είναι κανείς, στην παραλία θα εκνευριστεί με κάποιον τύπο ανθρώπου Αυτόν που παίζει μπάλα ή ρακέτες σε απόσταση αναπνοής από την πετσέτα σας, αυτόν που αποφάσισε ότι όλη η παραλία πρέπει να ακούσει τη μουσική που προτιμά ή το ζευγάρι που αδυνατεί να καταπνίξει το αχαλίνωτο πάθος του αγνοώντας ότι κυκλοφορούν ανήλικα στην παραλία -κάποιον απ’ όλους σίγουρα αντιπαθείτε κι εσείς.

Σ΄αυτό το σκιτσάκι, θα βρείτε κάθε τύπο ανθρώπου που σας σπάει τα νεύρα κάθε καλοκαίρι στην παραλία. Μοναδική παράλειψη αποτελούν οι λάτρεις των ρακετών, που αντικαθίστανται εδώ, απ’ τους μπαλαδόρους (που ρίχνουν την μπάλα τους στο κεφάλι σας κάθε τρεις και λίγο).

Tromaktiko

Έλληνας δημόσιος υπάλληλος στον τελικό του παγκόσμιου τουρνουά πασιέντζας

Σημαντική διάκριση για τη χώρα μας αποτελεί η συμμετοχή ενός Έλληνα στον τελικό του παγκόσμιου τουρνουά ηλεκτρονικής πασιέντζας που θα διεξαχθεί στα μέσα Ιουνίου στις ΗΠΑ.

Το τουρνουά, που διοργανώνεται από τη Microsoft με αφορμή την επέτειο των 25 χρόνων από την «γέννηση» του δημοφιλούς παιχνιδιού των Windows, έχει προσελκύσει τεράστιο αριθμό συμμετοχών απ’όλο τον κόσμο αλλά και την Ελλάδα.

Ο κ. Κώστας Ταξίνης, υπάλληλος στην Πολεοδομία Αθηνών, κατόρθωσε να κερδίσει μια θέση στον τελικό δίνοντας σκληρή μάχη ανάμεσα σε τουλάχιστον 100.000 άλλους συμμετέχοντες στις προημιτελικές και ημιτελικές φάσεις της διοργάνωσης.

Όπως μας είπε, προετοιμαζόταν χρόνια γι’αυτή τη στιγμή. «Προπονούμαι τουλάχιστον ένα 6ωρο την ημέρα, χώρια οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας.»  Σύμφωνα με τον ίδιο, κατέχει το ρεκόρ με 1.892 συνεχόμενες νίκες στους Πανδημοσιακούς Αγώνες που διεξάγονται κάθε χρόνο μεταξύ των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών.

«Η προπονηση γινοταν κατω απο δυσκολες συνθηκες, στο θορυβωδες περιβαλλον της υπηρεσιας, με εκατονταδες ατομα καθημερινα να προσπαθουν να μου αποσπασουν την προσοχη»

Το μυστικό του, όπως λέει, είναι ότι η προπόνηση του γίνεται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, στο θορυβώδες περιβάλλον της υπηρεσίας του, με εκατοντάδες άτομα καθημερινά να προσπαθούν να του αποσπάσουν την προσοχή.

«Ίσως αυτός είναι ο λόγος που κατάφερα να φτάσω μέχρι εδώ» μας είπε.

Όνειρο του, πάντως, είναι μια μέρα να περάσει τη σκυτάλη στο γιο του, που πρόσφατα διορίστηκε στην ίδια υπηρεσία με τον πατέρα του. «Είμαι 45 χρονών τώρα και έχω κουραστεί. Του χρόνου παίρνω σύνταξη. Είναι καιρός να συνεχίσει αυτός την οικογενειακή παράδοση.»

Του ευχόμαστε καλή επιτυχία!

πηγη  http://tovatraxi.com/social/ellinas-dimosios-ypallilos-ston-teliko-pasientzas/

ΒΛΑΚΕΙΑ

Ρώτα τα πεθερικά σου σύντροφε Γιά(ν)νη

Του Γιώργου Κράλογλου

Για να μάθεις σε τι διαφέρει ο ιδιώτης από τον κρατιστή σύντροφε υπουργέ Γιά(ν)νη ρώτα τον πεθερό σου τι σημαίνει να κατεβαίνουν το 1910 με τσαρούχια δυο φτωχά βλαχάκια από την Νερομάνα Ακαρνανίας και από την Κατούνα του Αγρινίου και από υπαλληλάκια στο υφασματάδικο του Μαραγκόπουλου στην Πάτρα να στήνουν, το 1961 που ήσουν βρέφος, τον κολοσσό της Πειραϊκής – Πατραϊκής με πέντε εργοστάσια (αργότερα εννέα) και 7.500 εργάτες.

Ρώτησέ τον τι σημαίνει ιδιώτης και γιατί τα βλαχάκια αυτά τα έλεγαν τρελούς όταν μαζί με άλλους «τρελούς» βιομήχανους (τσιμέντου, χάλυβα, ηλεκτρικών, βάμβακος) έκαναν επενδύσεις μετά τον πόλεμο και ενώ ο εμφύλιος ήταν ήδη στα σκαριά.

Ρώτησέ τον για την πτώση του συγκεκριμένου κλωστοϋφαντουργικού κολοσσού μετά το 1981 αν και, ως 20άρης και της παρέας της οικογένειας Παπανδρέου, μπορούσες να καταλάβεις τι σημαίνει (λόγω σοσιαλισμού) αναγκαστική (από τις τότε κρατικές Τράπεζες) αύξηση του κεφαλαίου όταν δεν υπάρχει ρευστότητα λόγω πετρελαϊκής κρίσης και ανταγωνισμού.

Ρώτησε τι σημαίνει στο όνομα της ντουντούκας του σοσιαλισμού να διαλυθεί μεγάλο μέρος της βιομηχανίας στα χέρια δύο κομμάτων, της Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, και να μείνουν στον δρόμο δεκάδες χιλιάδες εργάτες και οι εγκαταστάσεις να γίνουν στέκια ναρκομανών.

Λυπάμαι που αναγκάζομαι, για ακόμη μία φορά, να κάνω μνημόσυνο της ελληνικής βιομηχανικής Ελλάδας του 1950-1990 μιας και ουδέποτε θα αναστηθεί.

Θέλω όμως να υπενθυμίσω και στον σύντροφο Για(ν)η, ότι τα αυγά (της ανάπτυξης) βάφονται μόνο με χρώμα…

Ρωτείστε λοιπόν σύντροφοι τι σημαίνει να κατεβαίνει από το Βλαχόραφτη Αρκαδίας μια οικογένεια φτωχών αγροτών και από το καρφοβελονάδικο της οδού Αθηνάς να χτίζουν ένα από τα μεγαλύτερα χαλυβουργικά συγκροτήματα της Ευρώπης.

Ρωτείστε σύντροφοι γιατί οι συγκεκριμένοι αγρότες από τον Βλαχόραφτη δεν είχαν πρόβλημα να υπηρετήσουν και την αριστερά του βουνού και να τοποθετήσουν πρόεδρο του σημαντικότερου ιδιωτικού χαλυβουργικού ομίλου της χώρας τον πατέρα Βαρουφάκη αγωνιστή με περγαμηνές της ΕΔΑ εξορισμένο και στην Μακρόνησο.

Ρωτείστε στην συνέχεια και την προσφιλή προς τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη συνιστώσα… γιατί αντί ευχαριστώ από την πολιτεία και την κοινωνία για τους χιλιάδες εργαζόμενους στην χαλυβουργία οι επαγγελματίες δολοφόνοι σκότωσαν στην μέση του δρόμου τον ιδρυτή του χαλυβουργικού ομίλου στο όνομα μιας δήθεν αριστερής επανάστασης…

Ρωτείστε σύντροφοι υπουργοί Οικονομικών και Ανασυγκρότησης πως γίνεται η ανασυγκρότηση στην χώρα από 200 ιδιώτες επαρχιώτες αγροτικών οικογενειών που έστησαν στην Ελλάδα σε 15 χρόνια (1955-1970) την ελληνική αμυντική βιομηχανία, την χαλυβουργία, την ναυπηγική βιομηχανία, την χημική βιομηχανία, την τσιμεντοβιομηχανία, την βιομηχανία ηλεκτρισμού, πρώτων υλών, ξύλου, τσιγάρων, τροφίμων, οίνων με 1.000.000 εργαζόμενους στην κορύφωσή τους.

Γνωρίζω πολύ καλά την αριστερή επιχειρηματολογία.

Οι βιομήχανοι με τα θαλασσοδάνεια και τις  θυρίδες στην Ελβετία. Οι ιδιώτες του σχεδίου Μάρσαλ και την δασμοβίωτη βιομηχανία με τα γυάλινα πόδια τα ειδικά προνόμια και την διαπλοκή. Οι φοροφυγάδες και οι ειδικά ευνοούμενοι βιομήχανοι. Οι Ωνάσηδες, οι Μποδοσάκηδες και οι Νιάρχοι που τα «πήραν» από το κράτος και από τους πολιτικούς.

Ρωτείστε όμως και για την τύχη των πόρων της πρώην ΕΟΚ και της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΜΟΠ, Περιφερειακά, ΕΣΠΑ) που φαγώθηκαν από συντρόφους κρατιστές Συνεταιρισμούς και τους πελάτες ψηφοφόρους χωρίς να δει προκοπή ο τόπος με αποτέλεσμα να έχουμε πάλι την Ελλάδα των μεταναστών και των 1.500.000 άνεργων.

Ρωτείστε στην συνέχεια και για την λίστα Λαγκάρντ που μιλάει για άλλα ονοματάκια… Μιλάει για λογαριασμούς στην Ελβετία και συντρόφων Ελλήνων αριστερών που πηγαινοέρχονται σε Ζυρίχη και Γενεύη για να μετρήσουν… με χρυσό και δολάρια τους αγώνες τους.

Όσο για τους ιδιώτες επιχειρηματίες το τριτοκοσμικό κράτος και οι υπερήφανοι σοσιαλιστές του δικομματισμού και της αριστεράς στηριγμένο στην προπαγάνδα και χωρίς να δώσει εξηγήσεις εφάρμοσαν τα δικά τους σχέδια.

Αντί να τους βάλουν (όπως οι Σκανδιναβοί) να δουλέψουν σε συγκεκριμένο πρόγραμμα και με υποχρεώσεις σε φορολογία,  απασχόληση και εξαγωγές τους έβαλαν στο χρονοντούλαπο της οικονομικής ιστορίας και πήρε το κράτος την κατάσταση στα χέρια του. Μήπως να μιλήσουμε και για τα αποτελέσματα;

george.kraloglou@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Η ηλιθιότητα προκαλεί ανεργία

Του ΄Αγη Βερούτη

Με το 27% των Ελλήνων, διαθέσιμους για εργασία αλλά άνεργους, πρέπει επιτέλους κάποιος να μιλήσει ευθέως για την ανεργία! Χωρίς περιστολές και όμορφα λόγια! Ευθέως!

Η Ανεργία είναι προϊόν κυρίως των πολιτικών που ακολουθούνται στα εργασιακά και στα φορολογικά.

Πρώτον: κάθε πόντος αύξησης του ΦΠΑ ή των φόρων κατανάλωσης, ή και του φόρου εισοδήματος μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα όλων μέσα στην οικονομία, μειώνει την κατανάλωση, και κοστίζει αρκετές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η μείωση της ανεργίας απαιτεί μείωση του ΦΠΑ και της φορολογίας συνολικά!

Σε περιβάλλον ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, για να μειωθεί η φορολογία πρέπει να μειωθούν τα συνολικά έξοδα του κράτους, ή να αυξηθεί η φορολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και των κρατικοδίαιτων. Ο φόρος όποιου πληρώνεται από το δημόσιο, ισοδυναμεί με μείωση της αμοιβής του.

Στην Ελλάδα του Υπαρκτού Σουρεαλισμού, για ίδιο μικτό εισόδημα, ο δημόσιος υπάλληλος πληρώνει μικρότερο φόρο από όσον ο ιδιωτικός υπάλληλος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας.

Εκτός από αντισυνταγματικό και ηλίθιο, αυτό το μέτρο είναι και αντιπαραγωγικό διότι έτσι, για ίδιους μισθούς στο δημόσιο, απαιτείται μεγαλύτερο έσοδο από φορολογία.

Χώρια που στο δημόσιο οι μισθοί είναι 43% υψηλότεροι από την παραγωγική οικονομία, άρα για μια θέση εργασίας στο δημόσιο χάνεται 1,43 θέσεις εργασίας στην παραγωγική οικονομία!

Αυτό χωρίς να υπολογίσουμε τις πρόσθετες ανθρωποώρες για τη συλλογή των φόρων που θα πληρώσουν αυτό το κόστος, συν τα έξοδα υποδομής και υπηρεσιών για τους χώρους εργασίας, γραφεία, ενοίκια, θέρμανση και φωτισμό, κλπ, που τελικά φτάνει κάθε θέση στο δημόσιο να κοστίζει πάνω από 3 θέσεις εργασίας στην παραγωγική οικονομία.

Όταν λέμε για άχρηστες θέσεις στο δημόσιο, βέβαια, ας μην βιαστούν οι ανεγκέφαλοι να πούνε για τις δασκάλες, τις γιατρούς, τις νηπιαγωγούς και τις αστυνομικούς! Για τον Οργανισμό Αποξήρανσης λίμνης Κωπαΐδας λέμε, που αποξηράνθηκε τελικώς το 1932, για τους 88 κηπουρούς που θα επαναπροσλάβουν για τα 2 στρέμματα κήπου της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, για την Οργανισμό Έρευνας αρχαίου υφάσματος, και ένα σωρό αργομισθίες που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στους 250.000 δημοσίους υπαλλήλους που είχε η χώρα το 1981 χωρίς πληροφορική, και τους 650.000 που έχει σήμερα μετά από σημαντική μείωση από τους 768.000 που είχε το 2009!

Δεύτερον: Μάγκες έχετε τσακίσει την μικρή επιχείρηση. Τη βάλατε σκοπίμως μαζί με τη μεσαία από εποχής Ανδρέα Παπανδρέου για να στέλνετε τα “Πακέτα” στους κολλητούς αφισοκολλητές και να λέτε ότι στηρίζετε και τους μικρούς, και ζητάτε τα ίδια γραφειοκρατικά από μια επιχείρηση 3 ατόμων, που ζητάτε και από μια 249 ατόμων!

Αυτό είναι ό,τι πιο αντιαναπτυξιακό υπάρχει. Οι μικρές επιχειρήσεις παράγουν κυρίως θέσεις εργασίας. Ναι. Θέσεις εργασίας. Όχι προϊόντα ή υπηρεσίες, αλλά θέσεις εργασίας.

Να το ξαναπούμε;

Το 48,5% των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ βρίσκεται σε επιχειρήσεις με μέσο όρο 3 άτομα προσωπικό!

Πόσο “πανέξυπνος” πρέπει να είναι κάποιος για να πιστεύει ότι η οικονομία δεν έχει ανάγκη τις μικρές επιχειρήσεις και τις ξεκληρίζει για να κρατήσει μόνο τις μεσαίες και τις μεγάλες, όταν η πιο προηγμένη οικονομία του κόσμου, οι ΗΠΑ, στηρίζεται στους μικρούς για να διατηρούν το 48,5% των θέσεων εργασίας της χώρας! [πηγή http://www.census.gov/econ/susb/]

Ένας πανέξυπνος Αϊνστάιν, καθηγήτρια της Λόνδρας που έγινε και υπουργός τρομάρα μου, επί του ΓΑΠ του πανέξυπνου, ήθελε η ιδιοφυΐα να κλείσουν όλοι οι μικροί!   Και σαν να μην έφτανε αυτό, το έλεγε και δημοσίως στα κανάλια!   Χωρίς να έχει δουλέψει μια μέρα της ζωής του μεροκάματο, ήθελε να κλείσει τα περίπτερα, τα σουβλατζίδικα και τις καφετέριες!

Τους έκλεισαν! Και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 29% στο ζενίθ της.

Πανέξυπνοι πασόκοι κηπουροί!

Και μετά παρόλο που έφυγαν αυτοί, συνεχίζουμε ως χώρα να ζητάμε από τις μικρές επιχειρήσεις ελέγχους πχ για τα ωράρια των 4-5 εργαζόμενων ηλεκτρονικά καθημερινά στην Επιθεώρηση Εργασίας, με πρόστιμο €600 αν έρθει μια ώρα αργότερα ο εργαζόμενος, και δεν έχει η μικρο-επιχείρηση ειδοποιήσει την Επιθεώρηση από την προηγούμενη μέρα!

Ηλίθιοι, οι προηγμένες χώρες δεν έχουν φοροδιαφυγή στις πολύ μικρές επιχειρήσεις γιατί δεν τις φορολογούν ως επιχειρήσεις, αλλά μόνο μέσα από τα εισοδήματα των εργαζομένων τους μετά τα έξοδα!

Πανέξυπνοι Αϊνστάιν! Δεν είναι πολυεθνικές! Είναι 5-10 νοματαίοι που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς να βαρύνουν τα ταμεία ανεργίας, πανηλίθιοι!

Η ανεργία μπορεί να πολεμηθεί μόνο από τους μικρούς! Αυτούς που θέλουν να επιζήσουν, αν τους αφήσει το κράτος! Αυτούς που σήμερα το σύστημα προσπαθεί να στραγγαλίσει και το πετυχαίνει σε μέγιστο βαθμό! Από αυτούς που οι γραφειοκράτες και οι χαρατσοφόροι τους έκαναν να πηδάνε από τα μπαλκόνια!

Κόφτε τη γραφειοκρατία και τους φόρους στο μηδέν για τους μικρούς και θα δείτε πως νικιέται η ανεργία! Φορολογήστε τους το εισόδημα ως φυσικά πρόσωπα, αλλά αφήστε τις μικροεπιχειρήσεις να ανασάνουν.

Όχι με επιδοτήσεις που να καλύπτουν το μισό γραφειοκρατικό τους κόστος!

Όχι με τους ταγματασφαλίτες να ελέγχουν ταβέρνες και περίπτερα!
Απλά αφήνοντας ήσυχο τον κόσμο να δουλέψει!

Α, και να μη ξεχάσω: όταν στέλνετε τους ταγματασφαλίτες ενάντια σε έναν μικρό, για να τον κλείσετε ντε, ή να τον εκβιάσετε και να του πάρετε το βιός του, δυναμώνετε τους φασίστες κατά 10 ψήφους και καταστρέφετε 5-10 θέσεις εργασίας στην παραγωγική οικονομία.

Αυτό με συνολική ανεργία στο 27% και ανεργία των νέων στο 60% είναι εθνική προδοσία.
Είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας!
Είναι γενοκτονία!

Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos
agissilaos@gmail.com

Πηγή:www.capital.gr